بنیاد دوستی، یکی از بزرگ‌ترین نهادهای خیریه چین، پیش‌بینی کرده است که مجموع اهداها به خیریه‌ها در سال ۲۰۲۴ به ۱۲۰ میلیارد یوان (معادل ۱۷ میلیارد دلار) می‌رسد که کاهش ۱۴.۳ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲ را نشان می‌دهد و همچنین کمترین میزان از ۲۰۱۴ خواهد بود. پس از افزایش کمک‌ها در اوایل شیوع  کووید-۱۹، چین اکنون با کاهش مداوم آن‌ها روبه‌روست.

سازمان‌های غیردولتی و خیریه‌ها به دلیل داشتن ریشه‌های عمیق در جوامع محلی، می‌توانند چالش‌ها و نیازهای خاص زنان و دختران را در مناطق مختلف درک و برای کمک به بهبود شرایط اقدام کنند. این سازمان‌ها همچنین با انجام تحقیق و پژوهش، افزایش آگاهی در مورد مسائل جنسیتی، تحت فشار قراردادن دولت‌ها و شرکت در مجامع بین‌المللی، از قوانین، زمینه را برای تغییرات سیاستی آماده‌ می‌کنند.

بشردوستی در سراسر آسیا دستخوش دگرگونی عمیقی شده است. اقتصادهای با رشد بالای کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، در حال ایفای نقش استراتژیک‌تری در رسیدگی به چالش‌های اجتماعی و زیست محیطی، هستند. نیکوکاران این کشورها، موج جدیدی از رویکردهای  بلندمدت و سیستمی را در اولویت خود قرار داده‌اند که رنسانسی در تحولات بشردوستانه جهان به حساب می‌آید.

ماه مبارک رمضان پیوند عمیقی با فرهنگ خیر و نیکوکاری دارد. در پویش‌های «رمضان‌الخیر» مسلمانان جهان در کنار مؤسسات خیریه اسلامی، پویش‌هایی را به نفع اهداف نیکوکاری برگزار می‌کنند؛ پویش‌هایی که از جنس مهربانی و انفاق‌اند و هر ساله در بخش‌های مختلفی نظیر حمایت از ایتام، حفظ محیط‌ زیست و ... به ماه رمضان شور و نشاط مضاعفی می‌بخشند.

دولت امارات با اجرای طرح «سازماندهی کمک های مالی» در  ماه مبارک رمضان بنا دارد تا استفاده غیرقانونی از کمک‌های خیریه را متوقف کند. این کشور برای متخلفان پویش‌های خیریه مجازات حبس و جریمه 500 هزار درهمی در نظر گرفته است.

سازمان‌های مردم‌نهاد محیط زیستی در اندونزی در حوزه‌هایی مانند حفاظت از گونه‌ها، آگاهی‌بخشی و حمایت از جوامع محلی، مؤثر عمل کرده‌اند و برای نمونه می‌توان به گزارش سازمان مردم‌نهاد «اوریگا نوسانتارا» (Auriga Nusantara) و تلاش‌های این سازمان برای جلوگیری از جنگل‌زدایی اشاره کرد که دولت و رسانه‌های این کشور را به پاسخگویی واداشته است.

سازمان‌های مردم‌نهاد حوزه کشاورزی در آسیا و آفریقا، بسیار فعال هستند. آنان با پشوانه کمک دولت‌ها یا سازمان‌های بین‌المللی مانند بانک جهانی و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، غالباً در فضاهایی که تلاش‌های دولتی کافی نیستند، وارد عمل شده و راه‌حل‌های نوآورانه‌ای را برای چالش‌های پیچیده کشاورزی ارائه می‌دهند.

«بنیاد ملی ماهی و حیات وحش» در آمریکا، 30 میلیون دلار برای پروژه‌های نوآورانه محیط‌ زیستی، حمایت از توسعه کشاورزی، آب شیرین و بهبود زیستگاه پرندگان جنگلی اختصاص داده است. همچنین این بنیاد غیرانتفاعی در زمینه ترویج تاب‌آوری جوامع محلی نیز برنامه‌هایی را تعریف کرده است.

«ظرفیت‌سازی» (Capacity building)  ظرفیت‌سازی، سرمایه‌گذاری در اثربخشی و پایداری آینده یک سازمان غیرانتفاعی محسوب می‌شود. یک مطالعه از سوی بررسی «مرکز نوآوری اجتماعی استنفورد»، نشان می‌دهد سازمان‌هایی که ابتکارات قوی در زمینه ظرفیت‌سازی دارند، می‌توانند تأثیر اجتماعی خود را تا ۵۰ درصد افزایش دهند.

با تحول چشم‌انداز تأمین مالی پروژه‌های سازمان‌های غیردولتی در خاورمیانه، بانک‌ها به عنوان بازیگران کلیدی در راستای توسعه اجتماعی و اقتصادی ظاهر شده‌اند. تمرکز بر سرمایه‌گذاری تأثیرگذار و استفاده از فناوری‌های نوین، فرصت‌های جدیدی را برای همکاری بین بانک‌ها وسازمان‌های مردم‌نهاد ایجاد می‌کند.