به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویبب قطعنامه‌ای در سال 2009، ببست و دوم آوریل را به‌عنوان «روز جهانی مادر ما، زمین»(Mother Earth Day)، در تقویم خود به ثبت رسانید. این روز، زمین و اکوسیستم‌های آن را، به عنوان خانه مشترک بشریت و برای حفاظت از آن در حفظ معیشت مردم، مقابله با تغییرات آب و هوا و جلوگیری از فروپاشی تنوع زیستی، به رسمیت می‌شناسد.
کاهش منابع طبیعی در جهان و تخریب سریع محیط زیست در نتیجه الگوهای مصرف و تولید منجر به پیامدهای نامطلوب هم برای زمین و هم برای سلامت و رفاه کلی بشریت، شده است. جامعه علمی شواهد مستندی دارد که نشان می‌دهد شیوه زندگی کنونی ما، به ویژه الگوهای مصرف و تولید، به شدت بر ظرفیت زمین، تأثیر گذاشته است.
از سال 2009، مجمع عمومی، 9 قطعنامه در مورد هماهنگی با طبیعت، تصویب کرده است که در آنها تعریفی جدید بر اساس رابطه غیر انسان محور، با طبیعت شکل گرفته است. این قطعنامه‌ها حاوی دیدگاه‌های متفاوتی در رابطه با ساخت یک پارادایم جدید و غیرانسان محور، است که در آن اساس بنیادی عمل درست و نادرست در مورد محیط زیست،تنها بر اساس دغدغه‌های انسان نیست.
تغییرات آب و هوایی، تغییرات انسان‌ساز در طبیعت و همچنین جنایاتی که تنوع زیستی را مختل می‌کنند، مانند جنگل‌زدایی، تغییر کاربری اراضی، تشدید کشاورزی و تولید دام یا تجارت غیرقانونی حیات وحش فزاینده، می‌توانند سرعت تخریب کره زمین را تسریع کنند. به مناسبت این روز، سازمان ملل متحد در کنار فعالان عرصه زیست‌محیطی، فعالیتشان را با توجه به شرایط اضطراری آب و هوایی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، حول دو مسئله استراتژی ده‌ساله برای احیای اکوسیستم و درک بهتر تغییرات آب و هوا، قرار داده‌اند.
الف) استراتژی ده‌ساله برای احیای اکوسیستم:
استراتژی ده ساله احیای اکوسیستم سازمان ملل متحد برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و جلوگیری از از بین رفتن گونه‌های بی‌شمار حیات، در ده اصل کلی طراحی شده است. که دولت‌ها و سازمان‌های جامعه مدنی و یا همه فعالان عرصه محیطزیست می‌توانند به عنوان الگویی راهبردی از آن بهره ببرند و یک رویکرد «بازیابی نسلی» (#GenerationRestoration)، را ایجاد کنند.
1. قدرت بخشیدن به یک جنبش جهانی: هدف این استراتژی سازمان ملل متحد، توقف و معکوس کردن تخریب و تخریب میلیاردها هکتار اکوسیستم است. این استراتژی برای ارتباط و توانمندسازی اقدامات طراحی شده است.
2. بازسازی اقدامات مالی در صحنه عمل(Finance restoration on the ground): بازسازی، منابع مالی می‌خواهد و سازمان‌های محیط‌زیستی، اغلب با کمبود بودجه مواجه هستند. پس در این مسیر و استراتژی دولت‌ها، وام‌دهندگان بین‌المللی، آژانس‌های توسعه و بخش خصوصی همگی باید حمایت خود را با کمک مالی، زمان یا تخصص برای یک ابتکار ارزشمند را افزایش دهند.
3. مشوق های مناسب: مراقبت از طبیعت، می‌تواند به معنای چشم پوشی از برخی از دستاوردهای مالی باشد. با این حال دولت با ارائه یارانه اقدامات محیطی پایدار در بلندمدت، می‌تواند جوامع محلی را به حفظ اکوسیستم‌های سالم‌تر، برداشت‌های بزرگ‌تر، درآمد مطمئن‌تر و محیطی سالم‌تر، تشویق کند.
4.رهبری جامعه مدنی با برگزاری پویش‌ها: پویش‌های مردمی گسترده نظیر کاشت تریلیون‌ها درخت باعث شده در 60 کشور 350 میلیون هکتار ازجنگل‌ها، به اکوسیستم بازگردند. رهبری موثر جامعه محلی در تصمی‌گیری و اجرا که نسل‌ها به عنوان مدافع اکوسیستم‌های خود عمل کرده‌اند، نیز بخش دیگری از این استراتژی است.
5. تغییر رفتارها: در حالی که بازسازی همیشه مختص یک محیط محلی است، نیروهایی که باعث تخریب اکوسیستم می شوند اغلب با روندهای جهانی مرتبط هستند. جنگل زدایی، کاهش ذخایر و تخریب خاک‌های کشاورزی همه ناشی از الگوهای مصرف جهانی است.
6. سرمایه‌گذاری در تحقیقات علمی: اقداماتی حفاظتیکه در یک اکوسیستم، ممکن است اثرات نامطلوبی در اکوسیستم دیگر داشته باشند. درک علمی از چگونگی بازسازی و سازگاری اکوسیستم ها هنوز در حال توسعه است و نیاز به سرمایه‌گذاری برای شناسایی بهترین شیوه‌ها برای احیای سیاره زمین، نیاز است.
7. ایجاد ظرفیت: هزاران ابتکار حفاظت و مرمت در حال حاضر در حال انجام است. با این حال، این متخصصان اغلب با موانع متعددی روبرو هستند که آنها را از انجام پروژه های خود در مقیاس بزرگ باز می‌دارد. این استراتژی باید به دنبال ایجاد ظرفیت گروه‌های به حاشیه رانده باشد که بیشترین ضرر را از تخریب مداوم اکوسیستم‌ها متحمل می‌شوند؛ مانند مردمان بومی، زنان و جوانان که نقشی فعال در بازسازی اکوسیستم را ایفا می‌کنند.
8. قدرت احیای محیط زیست: قدرت احیای محیط زیست، تنها در اختیار دولت‌ها، کارشناسان و دست اندرکاران نیست و حمایت همه ارکان سازمان‌های جامعه مدنی و بازیگران را می‌طلبد.
9. نسل آینده: این جوانان و نسل‌های آینده هستند که بیشترین تأثیر را از پیامدهای تخریب سریع اکوسیستم‌ها می‌بینند. آنها همچنین بیشترین سود را از ایجاد مشاغل پایدار بر اساس اقتصاد بازسازی خواهند برد. این استراژی بنا دارد تا ارتباط مستقیمی بین رفاه جوانان و اهداف بازسازی ایجاد کند. آموزش بازسازی اکوسیستم‌ها، کودکان امروزی را به سفیران اکوسیستم تبدیل می‌کند، مهارت‌هایی را برای مشاغل پایدار فراهم می‌کند.
10. گوش کنید و یاد بگیرید:آخرین بند این استراتژی از همه می‌خواهد تا نظرات خود را برای بازسازی اکوسیستم‌ها، ارائه کنند.
ب) درک بهتر تغییرات آب و هوا
همه ما در اقدام اقلیمی نقش داریم. ما باید برای تحقق تعهدات توافقنامه پاریس در سال 2015 با یکدیگر همکاری کنیم. اما... دقیقاً تغییر اقلیم چیست و توافق پاریس چه می گوید؟ چه اقداماتی در حال انجام است و چه کسی آنها را انجام می دهد؟ آخرین گزارش های علمی در این زمینه چیست؟ آیا برای نجات مادر زمین به موقع رسیده ایم؟
جهان در شرایط اضطراری آب و هوایی قرار دارد. اگر انتشار گازهای گلخانه ای به طور چشمگیری کاهش پیدا نکند، گرمایش می تواند از 2.9 درجه سانتیگراد در این قرن عبور کند که پیامدهای فاجعه باری برای زندگی در این سیاره خواهد داشت. برنامه محیطزیست سازمان ملل متحد (UNEP) رویکردی چهارجانبه برای رسیدگی به بحران آب و هوا و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در راستای توافق پاریس دارد:
← تحقیقات پیشرفته ای را برای حمایت از تصمیم گیری مبتنی بر علم در مورد تغییرات آب و هوا ارائه می‌دهد
← برای حمایت از گذار به آینده‌ای کم کربن و مقاوم در برابر آب و هوا در بخش‌های مختلف کار می‌کند
← از طریق توانمندسازی جوامع برای انطباق با شرایط آب و هوایی در حال تغییر، گذار عادلانه به دنیایی بدون کربن را تضمین می‌کند.
← مکانیسم‌های پایداری را برای باز کردن قفل تامین مالی ایجاد می‌کند تا به کشورها کمک کنند تا تغییرات آب و هوایی را کاهش دهند و با آن سازگار شوند.
سخن آخر: قدرت کنش جمعی
میراث زیست‌محیطی ما گواهی بر قدرت اقدام و کنش جمعی است. این روز جهانی، فرصتی است تا افراد، مشاغل، دولت‌ها و بخش خصوصی برای حفاظت از سیاره ما دست به دست هم دهند. اکنون، بیش از هر زمان دیگری، ما باید تلاش‌های خود را برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی، حفاظت از تنوع زیستی و حفظ اکوسیستم خود افزایش دهیم و به شبکه حامیان روز زمین بپیوندیم و برای آینده ای پایدار و پر رونق، مبارزه کنیم.
روز جهانی مادر ما، زمین به وضوح خواستار فراخوانی برای اقدام است زیرا بر این باور است که طبیعت رنج می‌برد، اقیانوس‌ها با پلاستیک پر و اسیدی‌تر می‌شوند و گرمای شدید، آتش سوزی و سیل، میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داده است. به همین دلیل است که ما باید اکوسیستم‌های خود را احیا کنیم.
اکوسیستم‌ها، ما را در روی زمین حفاظت می‌کنند. هرچه اکوسیستم‌های ما سالم‌تر باشند، سیاره و مردم آن سالم‌تر هستند. بازسازی اکوسیستم‌های آسیب‌دیده ما با کنش جمعی امکان‌پذیر است و به پایان دادن به فقر، مبارزه با تغییرات آب و هوایی و جلوگیری از انقراض دسته جمعی کمک می‌کند، به همین علت، ما تنها زمانی موفق می‌شویم که همه نقشی داشته باشند. در این روز ما باید به خود، بیش از همیشه، یادآوری کنیم که ما به یک اقتصاد پایدارتر نیاز داریم که هم برای مردم و هم برای کره زمین مفید باشد. ما باید هماهنگی با طبیعت و زمین را ارتقا دهیم و به جنبش جهانی برای احیای کره زمین بپیوندیم.
منابع:
دیدگاه خود را بنویسید