به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، اشکان تقی پور، مدیرعامل موسسه خیریه نیک‌گامان جمشید و چهرۀ ماندگار مدرسه‌سازی کشور در گفت‌وگو با این رسانه اظهار کرد: بسیاری اوقات در مدیریت مشارکت‌های اجتماعی در راستای تحقق خیر جمعی، بیش از اندازه دچار پایبندی به علوم مدیریت می‌شویم چنانکه گاه ظرافت‌های اخلاقی ساده و فارغ از پیچیدگی‌ها را کمتر می‌بینیم.
عضو هیئت‌مدیره شبکه ملی موسسات نیکوکاری و خیریه و عضو هیئت‌مدیره مجمع خیرین کشور افزود: قطعاً به عنوان فعال اجتماعی با بیش از ۲۰ سال فعالیت مستمر در حوزۀ مشارکت اجتماعی و دانش‌آموختۀ دکترا و پست‌دکترای مدیریت از دانشگاه علامه طباطبایی بر جایگاه بی‌بدیل «مدیریت نوین مشارکت‌های اجتماعی» از منظر علمی و عملی در تمامی فعالیت‌های اجتماعی باوری راسخ دارم اما نقش پر رنگ کمپین‌ها و تجمیع اراده‌های معطوف به خیرورزی در اشل‌های کوچک و ساده اما پاک و خالص را به هیچ وجه نمی توانم کتمان کنم.
عضو کمیسیون بین‌الملل جامعه خیرین مدرسه ساز کشور افزود: برنامه های استراتژیک مدیریتی در به ثمر رسیدن خیرورزی در سطح محلی، شهرستانی، استانی و ملی امری واجب و لازم است اما در کنار آن ماهیت کار خیر و نیکو از روزگار کهن تا به امروز از آنچنان نیروی ذاتی انسجام برانگیزی برخوردار است که در کنار قطعیت اجرای برنامه‌های مدون استراتژیک در سازمان‌های مردم‌نهاد، از کنار این نگاه‌های نظری و ذاتی انسانی که در محفل‌های ساده در عمل به خیرورزی و انسجام ملی منتهی می‌شوند نمی‌توان و نباید به سادگی گذر کرد.
تقی‌پور با آوردن شاهد در این زمینه گفت: در ابتدای اسفندماه امسال با پیشنهاد مدیر یک مدرسۀ دخترانه، با هماهنگی و پیشتازی مادران دانش‌آموزان و البته حمایت پدران بزرگوارشان، به کاری ارزشمند اقدام کردند. وقتی معرفی کوتاهی از خانه‌های شبانه‌روزی کودکان و نوجوانان موسسه خیریه نیک‌گامان جمشید از سوی مدیران موسسه با زبانی در خور درک دل‌های پاکِ دانش‌آموزان بدون کوچکترین سیاه‌نمایی ارائه شد، خانواده‌ها و دختران دانش‌آموز آنها تصمیم گرفتند برای پیشبرد اهداف خواهرانشان که در خانه‌های شبانه‌روزی (مراکز شبه خانواده) مستقر هستند، در مدرسه خود مراسمی برگزار کنند.
مدیرعامل مؤسسه خیریه نیک‌گامان جمشید ادامه داد: مراسمی که صفر تا صد تهیه و فروش محصولات دانش آموزان به خانواده ها و دوستان و مهمانانشان توسط خود آنها برنامه ریزی و انجام و در نهایت تمام عواید آن به فرزندان موسسه اختصاص می‌یافت. پس از این روز شاد و خوب حس اثرگذاری مثبت و قابل لمس در دانش آموزان نسبت به خواهران خود که نه تنها از نظر مالی بلکه از بد روزگار هم در شرایط آرمانی برای پیشرفت با وجود استعداد و تلاش فراوان نیستند، ایجاد شد؛ احساس نیکوی اثرگذاری و همدلی فارغ از ذره‌ای ترحم که هم مدیر مدرسه، هم خانواده‌ها و دانش‌آموزان در آن سهیم بودند. پس از این مدرسه، یکی از خانواده‌ها مهدکودکی را معرفی کرد که در آن مهدکودک هم کودکان زیر سن مدرسه و مادرها و پدرهایشان به همراه مدیر و مربیان تکرار تجربه پیش را انجام دادند. در همان مراسم چند مهد کودک و مدرسۀ دیگر معرفی شد.
وی افزود: خیرورزی همانند آب جاری رودخانه راه خود را می‌یابد. اطمینان دارم که این چرخه خیرورزی و احساس مسئولیت که شادی همه‌جانبه را برای همگان سبب می‌شود، ادامه می‌یابد و ادامه‌داربودنِ آن بیانگر فرهنگ ریشه‌داری است که در وجود ایرانیان عاشق میهن با هر فکر و نگاه و عقیده، در مورد حمایت از کودکان و نوجوانان مستعد کرامت‌مند اما در معرض آسیب، در راستای کاهش آسیب‌های اجتماعی و پیشرفت فرزندان جای جای کهن دیار وجود دارد. قطعاً این دانش اموزان، کودکان مهدکودک، مادران و مدیران و مربیان آنها از علم مدیریت استراتژیک تامین منابع در حوزه‌های اجتماعی آگاهی چندانی نداشتند اما عمل مبتنی بر ذات آگاه به خیرورزی، خرد ذاتی و مسیر صحیح پیش رویشان با مختصری آگاهی دادن مفید، کلیدی و شفاف از سوی موسسه کاری بزرگ را رقم زد که قطعاً زین پس نیز چنین خواهد بود.
تقی پور در پایان تاکید کرد: این فعالیت‌های همیشگی و مستمرِ به ظاهر کوچک، از منظر همدلی اجتماعی بزرگ‌اند و گاه از منظر خلق ارزش اجتماعی از ده‌ها مدرسه‌سازیِ موسسه در سال و ساخت و تجهیز صدها خانۀ بهداشت و بیمارستان اثرگذارترند. هر چند که همۀ این نگاه‌ها در کنار هم و در راستای هم‌افزایی لازم و واجب هستند.
وی در پایان تاکید کرد: باور راسخ دارم «با هم میشه» اگر «هوای هم را داشته باشیم.»
دیدگاه خود را بنویسید