به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، داود نیکی؛ بازرس شبکه ملی سرطان در میزگرد تخصصی «بررسی فرصتها و چالشهای مؤسسات نیکوکاری مرتبط با حوزۀ سرطان» که با همت پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران و با همکاری شبکۀ ملی سرطان برگزار شد، به ایراد سخن پرداخت.
داود نیکی در این نشست دربارۀ فلسفۀ شکلگیری شبکۀ ملی سرطان بیان کرد: در زمان حضور آقای دکتر قاضیزاده هاشمی در وزارت بهداشت، نشستهایی با مجموعه خیریهها برگزار میشد که جا دارد از دکتر ایازی هم که حضور داشت تشکر کنم که زحمات زیادی را متحمل شدند. زمانی که خیرین این جلسات را برگزار میکردند موضوع شبکه ملی مطرح شد. البته عنوانش در ابتدا شبکه ملی نبود، اما موضوعش این بود که خیریهها جمع شوند و مشکلاتشان را مطرح کنند و این مشکلات توسط هیئتمدیره به سیاستگذاران منتقل شود. امروز میتوانیم با ظرفیتی که در شبکه ملی سرطان پیش آمده است، بسیاری از مشکلات را پیگیری و حل کرد. سایر خیریههای حوزۀ سلامت نیز میتوانند با این مدل به پیگیری مشکلات خود بپردازند.
خیرین را مقابل دولت تصور نکنیم
نیکی در ادامه گفت: در مجموعه خیریهها احساس نکنیم که افرادی در مقابل دولت قرار گرفتهاند، بلکه باید اینها را همراه کنیم؛ یعنی خیرین را باید همراه بدانیم. باورپذیری این موضوع به نظر میرسد جای کار دارد که بتوانیم خیریهها را در کنار ساختارهای دولتی ببینیم و بگوییم یک ظرفیتی وجود دارد و این خیّر آمده و در راستای فلان هدف کار کرده است. برخی خیریهها میگویند ما عطای دولت را به لقای آن بخشیدهایم و در راستای سیاستهای دولت قدم برنمیدارند، اما بعد از گذشت مدتی، مشکلاتی ایجاد میکنند؛ یعنی مراکز درمانی میسازند و خیّر نیز نیت میکند و بعد باری بر روی دوش دولت میشود. در صورتی که وقتی خیریهها دور هم جمع میشوند میگویند در تلاش هستیم که در راستای سیاستهای دولت قدم برداریم. بنابراین باید با اینها همراه شد و به خیرین کمک کرد که در مقابل احساس نشوند.
ظرفیت خیریهها برای کمک به اجراییشدن برنامه هفتم توسعه
وی تصریح کرد: چند وقت قبل در یک بخش خبری، از چند وزیر و مسئولان سطح بالا سؤال کردند که آیا برنامه هفتم را مطالعه کردهاید یا خیر. جالب است که هیچکدام از عزیزان پاسخ ندادند و هر کدام بنا به دلایلی از پاسخ فرار کردند. تنها کسی که پاسخ داد آقای رادان بود و گفت موضوع برنامه هفتم که مرتبط با حوزه انتظامی بوده است را مطالعه کردهام. در حالی که همین حالا در برخی خیریهها، جزئیات اسناد بالادستی و برنامهها (مثل برنامه هفتم) بسیار خوب تشریح میشود و این نشان میدهد که این عزیزان دغدغه دارند و میتوانند کمک بکنند. لذا لازم است کارگروههایی با حضور خیریهها و دولتیها با موضوع اجرای برنامه هفتم شکل بگیرد.
از تجارب مؤسسات خیریه در پیشگیری از سرطان استفاده شود
بازرس شبکه ملی سرطان گفت: امروزه غربالگری یا بحث نظام ارجاع مطرح میشود و در همین راستا، در شبکه ملی سرطان، مؤسسه امدادگران عاشورا در بحث غربالگری یک تجربه بسیار موفقی دارد. مجموعه مکسا نیز همینطور است. اما وقتی خیریهها وارد میدان میشوند در عوض اینکه کمک بشوند، مشکلاتی برایشان به وجود میآید و این هم یکی از بحثهای جدی است.
وی تصریح کرد: مجموعه مکسا ارتباطی مالی برای این قضایا نداشته است و هزینه زیادی هم کرده است اما یک آورده ملی داشته است. خواهش ما این است که به صورت عملیاتی حمایت شود. اگر بتوانیم در مورد این موضوع با معاون وزارت بهداشت جلسهای داشته باشیم و آن را با افراد ذینفع که مرتبطاند مطرح کنیم موجب میشود کار بسیار بینظیر و کمنظیری که توسط خیریه اتفاق افتاده است، مورد حمایت و کمک قرار بگیرد.
نیازمند کمیته بازنگری صدور مجوزها هستیم
نیکی گفت: یکی دیگر از موضوعات مهم، کمیته بازنگری است. در صدور پروانهها برخی مطالب مربوط به سال 1382 و بعد از آن است که آن زمان با آن شرایط نوشته شده است اما باید برای شرایط امروز بازنگری صورت بگیرد. برای نمونه امروز در مورد بحث مجوز که میخواهند به یک خیریه بدهند میگویند اگر ملکی دارید باید قرارداد پنج ساله داشته باشید اما در ایران کدام مالکی هست که چنین قراردادی بنویسید؟ بعد میگویند اگر نشد باید تعهد محضری بدهید. اینها نیاز به بازنگری دارد. یا مثلاً میگویند ارتفاع ساختمان باید دو متر و 60 سانتیمتر باشد اما برخی جاها چند سانت کمتر بوده و مشکلاتی ایجاد شده است. اینها در روند کار تأثیری ندارد. بله، نکات آتشنشانی را باید جدی گرفت اما اگر مثلاً ارتفاع دو سانت کمتر بود کدام مشکل به وجود می آید؟ به نظرم باید بنشینیم و بازنگری داشته باشیم.
وی در انتها گفت: روزی که در سال 1393 طب حمایتی تسکینی که بنیاد آلاء این موضوع را پیشنهاد کرد، مطرح شد، جلسات مختلفی را خدمت دکتر قاضیزاده؛ وزیر بهداشت داشتیم. ما به عنوان یک خیریه آن زمان که میگفتیم میخواهیم این کار را بکنیم دوستان میگفتند سرطان اصلا اولویت ما نیست تا چه رسد به طب حمایتی تسکینی. بنابراین تأکیدم این است که نگاه خیریهها یک مقدار پیشگیرانهتر است. بخواهیم یا نخواهیم آمار سرطان دو برابر میشود و عدد و رقمها نگرانکننده است و در قالب پیشگیری میتوانیم کارهای مؤثری را انجام دهیم.
دیدگاه خود را بنویسید