به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، مراسم پاسداشت بیش از دو دهه تلاش برای حمایت از تحصیل دانش‌آموزان ایران، با اکران مستند «جادوی جاده‌های دور» به کارگردانی مژگان اینالنلو و با همت موسسۀ خیریه و عام‌المنفعه دارالاکرام، پنجشنبه، 20 دی‌ماه ۱۴۰۳ در باغ هنر تهران برگزار شد و در این مراسم، افزون بر اکران این مستند، دکتر مقصود فراستخواه؛ جامعه‌شناس، نویسنده و پژوهشگر، دکتر مصطفی میراحمدی؛ مدیرعامل مؤسسه دارالاکرام و همچنین مژگان ایلانلو به ایراد سخن پرداختند.

 دکتر مقصود فراستخواه؛ جامعه‌شناس، نویسنده و پژوهشگر در این مراسم بیان کرد: فرزندانی که در این مستند مشاهده کردیم، در مدارس ما هستند و در این سرزمین زندگی می‌کنند. این فرزندان نسل آلفا و بتا هستند و این ۱۱ هزار کودک هم، بخشی از آن‌ها محسوب می‌شوند. همه آن‌ها در سده ۲۱ زندگی خواهند کرد و ما یک قرن را با آن‌ها می‌سازیم. در این جهان بسیار شلوغ و بی‌قاعده، گزینه‌های انتخاب محدود است و خطر بزرگی که پیش روی ما قرار دارد این است که اگر کنشگر فعالی نباشیم، توسط دیگران به بازی گرفته می‌شویم.

 کودکان به محافظت نیاز دارند

 وی در ادامه افزود: می‌خواهیم از ایران محافظت کنیم و این ۱۱ هزار کودک به علاوۀ ۱۷ میلیون دیگر، قرار است طرح ناتمام ایران را تمام و از آینده این سرزمین محافظت کنند. در چنین جهانی زندگی کردن دشوار است و تنها وسیله ما برای محافظت از ایران، رؤیای این بچه‌ها و تحقق آن است. ما کودکان را به آینده‌ای می‌سپاریم که در آن، جامعه در حال فرسایش است و ما هم دچار خستگی ذهنی و عاطفی شده‌ایم. بر این اساس باید خودمان از این وضعیت رها شویم و در چنین شرایطی، تنها چیزی که کودکان ما نیاز دارند این است که از آن‌ها محافظت شود. اگر این بچه‌ها تجربه مراقبت شدن را داشته باشند، از یکدیگر مراقبت خواهند کرد. همچنین برای اینکه این احساس عزت نفس را پیدا کنیم و کرامت نفس در ما به وجود بیاید، باید در خودمان ارزش‌ها را کشف کنیم.

 فراستخواه تصریح کرد: مهم‌ترین مفهومی که در این مستند وجود داشت، توجه به یک امر کلی بود. باید به امر کلی برسیم تا بتوانیم یک هدف داشته باشیم. از آنجا که از نهادهای دولتی انتظار زیادی وجود ندارد، باید به حفظ نهاد تعلیم و تربیت بپردازیم و از این طریق برای بچه‌ها فرصت یادگیری را فراهم کنیم. نهاد آموزشی ما نباید بی‌پناه باشد، بلکه نهاد آموزشی باید جایگاه مدنی و اجتماعی پیدا کند. این سرزمین مردمانی دارد که معلم هستند و این معلم‌ها در محیط‌های سبز به بچه‌ها آموزش می‌دهند و برای بچه‌ها واقعاً تلاش می‌کنند. امیدوارم که قدم‌هایتان برای کودکان این سرزمین همچنان استوار باشد.

 ساخت مستند «جادوی جاده‌های دور» براساس مفهوم عشق و امید

 در بخش دیگری از این مراسم، دکتر مصطفی میراحمدی؛ مدیرعامل مؤسسه خیریه و عام‌المنفعه دارالاکرام به ایراد سخن پرداخت و گفت: دو مفهوم بسیار مهم عبارت از عشق و امید هستند که خانم ایلانلو هم تصمیم داشت همین مفاهیم را در فیلم به نمایش بگذارد. مشکلات اجتماعی از یک‌طرف و روزنه‌های امید از طرف دیگر، دو بعد جامعه امروز ما هستند و در شهرهای مختلف، خیریه‌ها مانند مویرگی که دیده نمی‌شوند به کشور خدمت می‌کنند.

 وی در ادامه افزود: خیریه‌ها در شهرستان‌ها با تمام سختی‌ها در حال فعالیت هستند و اگر خیریه‌ها نبودند و کار نمی‌کردند، بحران‌های ما بیشتر از این‌ها بود. البته اینطور نیست که خیریه‌ها باید جای دولت را بگیرند، بلکه معتقدیم این مجموعه‌های خیریه هستند که همبستگی جامعه را حفظ می‌کنند و آینده را می‌سازند. ما و دیگر مجموعه‌های شبیه ما، با بیم‌وامید در خط مرزی حرکت می‌کنیم و بر همین اساس نیاز است تا با مواظبت گام برداریم. همچنین باید توجه داشته باشیم که اگر قلبمان برای ۱۸ هزار کودک بی‌گناه که در غزه کشته شدند یا کودکان افغانستانی که نمی‌توانند ادامه تحصیل بدهند بلرزد، امید است که جامعه رشد کند و طراوت یابد.

 میراحمدی دربارۀ مؤسسۀ دارالاکرام بیان کرد: آینده دارالاکرام ادامه گذشته آن است. جمعی از افراد با هزینه خودشان کارهایی را شروع کردند و روستا‌به‌روستا رفتند و کمک کردند و امروز هم این راه را ادامه می‌دهند. البته که انسان‌ها بیشتر از پول، به امید نیاز دارند. ما یک شبکه وسیع داوطلبی متشکل از چندهزار داوطلب داریم که اگر این‌ها نبودند، خیریه معنایی نداشت.

 بچه‌های نیازمند بیش از کیف‌وکفش به رؤیا نیاز دارند

 در بخش دیگری از این مراسم، مژگان ایلانلو؛ تهیه‌کننده و کارگردان مستند «جادوی جاده‌های دور» بیان کرد: بچه‌هایی که برای ساخت مستند به سراغشان رفتیم، در فقر وحشتناکی قرار داشتند، اما به صورت عجیبی بسیار امیدوار بودند. گاهی اوقات می‌خواستم به آن‌ها بگویم که دنیا اینگونه هم که شما فکر می‌کنید نیست، اما به قدری امیدوار بودند که دلم طاقت نمی‌آورد و امیدشان را ناامید نمی‌کردم.

 ایلانلو تصریح کرد: ما به عشق این کشور اینجا مانده‌ایم و همچنین به خاطر رؤیاهای این بچه‌ها، این مستند را ساختم. سعی کردم پرچم این بچه‌ها را بالا ببرم. آن‌ها هزاران‌ برابر بیشتر از کیف‌وکفش به رؤیا نیاز دارند. از مؤسسه دارالاکرام هم تشکر می‌کنم که به من آزادی عمل داد و به من اعتماد کرد تا این مستند را بسازم.

 در پایان این مراسم از اعضای هیئت‌مدیره مؤسسه خیریه و عام‌المنفعه دارالاکرام و برخی حامیان این مؤسسه از جمله رؤیا زمردیان و دکتر محمدرضا بیات تجلیل به عمل آمد. 

 یادآوری می‌شود، در مستند «جادوی جاده‌های دور» لحظاتی از زندگی بچه‌هایی که مورد حمایت مؤسسه خیریه و عام‌المنفعه دارالاکرام بودند به نمایش درآمده است. در این مستند، زندگی کودکانی که به دلایل مختلف در معرض خطر ترک تحصیل هستند نمایش یافته است؛ زیرا شرایط زندگی این کودکان به گونه‌ای است که نیاز به حمایت دارند تا اثر عواملی که آنان را تشویق به ترک تحصیل می‌کند، کاهش یابد. دارالاکرام، چنین حمایتی را از این کودکان به عمل می‌آورد. همچنین  در این مستند، تزریق امید به کودکانی که به سمت ناامیدی می‌روند، به خوبی نشان داده می‌شود. کودکان باید به رؤیاهای خود باور داشته باشند تا بتوانند قدم‌هایشان را بردارند.