حجت‌الاسلام مهدوی ارفع بیان کرد: از نگاه امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه، خداوند حق فقیران را در اموال اغنیا قرار داده است و بر این اساس، انفاق مال توسط اغنیا، منتی از سوی آنان به فقرا نیست بلکه پرداخت حق آنان است. دستگیری از محرومان آنقدر اهمیت دارد که امیرالمؤمنین (ع) در ساعات آخر عمر شریفشان وصیتنامه مهمی را انشا کردند و در آن از اهمیت حق یتیمان سخن به میان آوردند.