مسئولیت اجتماعی شرکتها

 نگاه مدیران اجرایی به مسئولیت اجتماعی شرکتی، معمولاً یا از جنس تحمیل و فشار بیرونی بوده است یا مُد مدیریتی گذرا. اما با گذشت زمان و با توجه به اهمیتی که این مفهوم در نگاه مشتریان، کارکنان و به ویژه جامعه پیدا کرده، بعضی از رهبران کسب‌وکار تلاش کرده‌اند تا نگاهی متفاوت به آن بیندازند و مسئولیت‌های اجتماعی را فرصتی خلاقانه برای رشد و تقویت بنیادین کسب‌وکار بدانند

کمپین «نه به تصادف» شکل گرفته است، اگرچه با اطلاع‌رسانی، آگاه‌سازی و دعوت از مردم برای کاهش تصادفات جاده‌ای از طریق رانندگی ایمن آغاز گردید، اما مطالبه‌گری و حمایت‌طلبی از قانونگذار برای سیاستگذاری پیشگیرانه، از وزارت راه و شهرسازی برای ایمن‌سازی جاده‌ها و از خودروسازان برای تولید خودروهای با کیفیت و ایمنی بالا، گام‌های مهم و حائز اهمیتی است که در ادامه این کمپین ضروری است.

شرکت‌های فناوری می‌توانند از طریق استراتژی‌های مختلفی مانند سرمایه‌گذاری در  پروژه‌های مبتنی بر انرژی‌های تجدیدپذیر یا فناوری‌های سبز، کاهش ردپای  کربنی، حمایت از  جوامع محلی با برنامه‌های آموزشی یا اشتغال‌زایی، رعایت اصول اخلاقی و حقوق کارگران و تامین استانداردهای زیست‌محیطی به مسئولیت اجتماعی خود عمل کنند.

میل برخی دولتمردان و شرکت‌ها به انجام امور خیریه‌ای باعث غفلت از پیشگیری و رفع آثار منفی شرکت‌ها به‌ویژه در حوزه محیط‌زیست شده است؛ لذا نباید به شرکت‌ها اجازه داد پیش از رفع آثار منفی خود به کارهای خیریه‌ای روی آورند. همچنین برخی شرکت‌ها، به ویژه شرکت‌های زیان‌ده دولتی تلاش داشته‌اند تا با انجام امور خیریه‌ای و نمایشی ضعف‌های عملکردی خود را بپوشانند

استفاده از هوش مصنوعی در حوزۀ مسئولیت اجتماعی به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که با کاهش  اثرات زیست‌محیطی، ارتقای شفافیت، تعامل بهتر با جامعه و بهبود دسترسی به  خدمات اجتماعی، نقش مثبتی در توسعه پایدار ایفا کنند.

در ایران، مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها تحت تأثیر قوانین و مقررات مختلفی قرار  دارد. بیش از ۱۶ قانون و مقرره مرتبط با این حوزه تصویب و ابلاغ شده است.  این قوانین در دو دسته قوانین مرتبط با «کاهش آثار منفی» و «توسعه آثار  مثبت و مشارکت اجتماعی» شرکت در جامعه موثر آن شرکت طبقه‌بندی می‌شوند.