کارگروه تسهیل و رفع چالش‌های فعالیت‌های مردمی در سازمان بهزیستی به زودی تشکیل می‌شود
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، در آستانه روز بهزیستی، نشست «بهزیستی، خیریه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد» با همت پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران و با حضور دکتر سیدجواد حسینی؛ رئیس سازمان بهزیستی، مسئولان ارشد این سازمان و جمعی از مدیران عامل مؤسسات خیریه برگزار شد. هدف از برگزاری این نشست، شنیدن دغدغه‌ها و انتظارات خیرین از سازمان بهزیستی و برطرف کردن موانع انجام و توسعه کار‌های خیر بود.
دکتر حسینی؛ رئیس سازمان بهزیستی در این نشست، پس از شنیدن دغدغه‌ها و پیشنهادات به ایراد سخن پرداخت و بیان کرد: ایده‌هایی که ارائه شد همه درست بود و نکته‌ای گفته نشد که بگوییم درست نیست. همان چیزی گفته شد که اگر ما هم می‌خواستیم صحبت کنیم همان را می‌گفتیم. این نقطه اتصال مهمی است؛ زیرا سیاست‌های ده‌گانه ما نیز همین چیز‌هایی است که شما فرمودید. گفتند به توانمندسازی و فرصت‌آفرینی بپردازید که در سیاست‌های ده‌گانه ما وجود دارد. یا مثلاً در خانواده‌محوری گفته‌ایم ماندن فرزند در بدترین خانه از بهترین مؤسسه ما بهتر است و اگر مؤسسه می‌زنیم، شبه‌خانواده باشد نه مؤسسه. مؤسسات آقای یوسف اصلانی نیز شبه‌خانواده است نه مؤسسه.
نکات گفته‌شده خارج از راهبرد‌های ما نیست
وی در ادامه افزود: یکی از سیاست‌ها توسعه مشارکت در ابعاد کمی و کیفی به شکل درون و برون‌سازمانی است. برای این مورد، ۱۲ راهبرد تعیین شده است که اینها را خودم درآورده‌ام. شما یک جمله نگفتید که از اینها خارج باشد. اما بحث این است که باید اینها عملیاتی شوند. جهت‌گیری‌های خوبی در سازمان شکل گرفته است و ما نیز تأیید می‌کنیم و باید آنها را اجرایی کنیم.
حسینی اظهار داشت: مؤسساتی می‌گویند باید چند سال برای مجوز معطل باشیم که این موضوع را تسهیل کردهایم. البته هنوز قانع نیستیم و باید بهتر شود. همچنین گفته‌ایم که باید توسعه جغرافیایی ایجاد کنیم. یعنی اکثر این مؤسسات در شهر‌های بزرگ‌اند و در شهر‌های کوچک خبری نیست که باید توازن ایجاد شود. افزون بر این، گفته‌ایم که باید توسعه قشری بدهیم یعنی صرفا در یک زمینه مؤسسه نداشته باشیم. برای نمونه باید خیریه‌ای باز کنیم که کارش به فعلیت رساندن مسئولیت اجتماعی باشد، یا خیریه‌ای باز کنیم که کارش توسعه دیپلماسی در نظام بین‌الملل باشد که به آن توسعه موضوعی می‌گوییم. ما از مؤسسات، توانمندتر نداریم. ۲۳ هزار مؤسسه داریم که با آنها می‌توانیم همه کار کنیم، اما این درصورتی است که خود مؤسسه توانمند شود و بر خودش نظارت کند.
میز گفت‌وگوی تشکل‌ها و مؤسسات بهزیستی تشکیل شود
وی در ادامه افزود: یکی از پیشنهادات من، تشکیل میز گفت‌وگوی تشکل‌ها و مؤسسات بهزیستی است که ماهی یکبار تشکیل شود. مثلاً یک روز مربوط به مؤسسه بهشت امام رضا (ع) باشد و دانشگاهیان، خیرین و ... را تعیین کنیم تا در آن شرکت کنند. مکان برگزاری‌اش را نیز مؤسسه مورد بحث تعیین کند و بعد بیاییم و مؤسسه را معرفی کنیم و بعد از اندیشمندان بخواهیم نظر بدهند. این میز گفت‌وگوی اجتماعی مؤسسات و شرکای اجتماعی بهزیستی است. ما باید در سایتمان هم آیکونی در زمینه خدمات مؤسسات بهزیستی داشته باشیم. تا دیروز در زمینه بیماران اعصاب و روان چیز خاصی نمی‌دانستم که چه مؤسسه‌ای در این زمینه داریم، اما وقتی از یکی از این مؤسسات بازدید کردم، مفهوم نظام سلامت یکپارچه را مشاهده کردم.
رئیس سازمان بهزیستی در ادامه افزود: این تعامل و میز گفت‌و‌گو باید راه بیفتد و برندسازی شود و حتماً نیاز به این داریم. در آموزش و پرورش که بودم می‌گفتم خیرین آموزش‌یار راه بیندازیم، اما این کار انجام نمی‌شد. مثلاً خیّر ۲۵ میلیارد می‌داد و مدرسه می‌ساخت ولی بعد از آن اگر می‌گفتیم ۲۰۰ میلیون تومان برای افزایش کیفیت مدرسه بدهید نمی‌دادند و در این زمینه مشکل داشتیم. بعد می‌دیدیم که انسان‌ها حق دارند و خیّر می‌گوید اگر یک چیزی بسازم خوب است و مدرسه‌یاری را نمی‌بینند. یعنی ۲۰۰ میلیون مؤثرتر بود، اما برای آن مشکل داشتیم و برای ۲۵ میلیارد مشکلی نداشتیم. اینها همه باید انجام بشود. شبکه داوطلبان بیش از ۱۲ هزار داوطلب پزشک و ... دارد که در جنگ ۱۲ روزه، بیش از ۱۱ هزار نفر اعلام آمادگی کرده‌اند؛ بنابراین سیاست‌های ما روشن است و بدانید سیاست‌ها حاوی نگاه خود شما است و کار‌هایی نیز انجام شده است.
وی در ادامه به ارائه پیشنهاد‌های دیگری پرداخت و گفت: هر زمانی که می‌نشینیم و موانعی را می‌گوییم که بر سر کار خیر هست، مشخص می‌شود که عمدتاً دولتی است. من هم دوست دارم این موانع برداشته شود، اما نشده است و جزء مواردی است که حمل کردهایم تا اینکه حلش کنیم. من با بخش غیردولتی سروکار داشته‌ام و هشت سال در مشهد، انجمن حقوق کودک را داشتم و دو کنگره بین‌المللی نیز برگزار کردیم. بنابراین، در اصل در همان بخش فعالیم و نمی‌خواهیم با این مسئولیت، ماهیت ما عوض شود؛ چون در اینصورت است که موفق هستیم.
حسینی گفت: باید وارد کار عملی شویم تا گفت‌و‌گو‌ها از حمل به حل تبدیل شود و آن اینکه ما یک کارگروه تسهیل و رفع چالش‌های فعالیت‌های مردمی را باید راه‌اندازی کنیم که اعضای آن نیز شما هستید و از ما هم در آن حاضر هستند. وقتی شما می‌گویید ماده ۲۸ این مشکلات را دارد، ما هم نکاتی را می‌توانیم بگوییم. مثلاً زمین شما در بهترین نقطه شهر است که در اینصورت می‌توانیم آن را به مرکز توانمندسازی شبه‌خانواده کشور تبدیل کنیم و پلن بهتری برای آن بدهیم تا اینکه مثلاً در آن ۱۵ نفر نگهداری شوند. یک جا‌هایی نیز ما تشخیص می‌دهیم که باید در اجاره‌ها، تمدید‌ها و ... کمک کنیم. پس باید موضوع بدهیم که مثلاً این جلسه برای رفع مشکلات ناشی از مشکلات ماده ۲۸ یا بیمه مؤسسات یا مواردی از این دست است. باید ببینیم معقولانه چه می‌شود کرد تا لایحه قانونی بدهیم که موانع قانونی را برداریم تا مشکل حل شود.
رئیس سازمان بهزیستی بیان کرد: دومین پیشنهاد، بحث میز گفت‌و‌گو است که با تشکل‌ها پیش برویم. نکاتی که آقای دکتر بیناکاشانی درباره بحث حامی گفتند خوب بود و باید به همان راه میانی برسیم. ضمن اینکه چهار فاز شما را که برای پس از ترخیص ایفا می‌کنید، ما نیز در مراکز شبه‌خانواده داریم که یکی غربال‌گری و استعدادیابی، دوم مهارت‌های نرم، سوم مهارت‌های شغلی و چهارم تمام ظرفیت‌ها برای رسیدن به اشتغال است. چون این مورد است توانمندسازی ایجاد می‌کند. ما باید بچه‌ها را آماده زندگی مستقل کنیم و اگر بهزیستی درست کار کند، مراکز دیگر نباید وجود داشته باشند. اما رویکرد ما این است که کسی ترخیص نشود مگر اینکه مهارت شغلی کسب کرده باشد که در سیاست‌های ما، عبارت از فرصت‌آفرینی است.
وی افزود: خانم دکتر بهرام‌آبادیان دربارۀ اعتیاد فرمودند. ما سعی می‌کنیم ماده ۱۶ را از خودمان بزدایم که کار بهزیستی نیست و بهزیستی باید همکار باشد. همچنین اینکه گفته شد ضایعه نخاعی‌ها نیز مانند اتیسمی‌ها دیده شوند، حرف درستی است و پیگیری خواهد شد. بحث دیپلماسی هم قابل قبول است.
مدارس مکان اجرای طرح محله‌محوری می‌شوند
حسینی اظهار داشت: یک کاری را که هم آقای رئیس‌جمهور تأکید دارد و هم دکتر میدری، محله‌محوری است. جنگ ۱۲ روزه ضرورت این کار را آشکارتر کرد. روی محله‌محوری کار می‌کنیم و خلاصه طرحش این است که برویم و در محله خدمت کنیم و محله را توانمند سازیم. اما برای این کار مکان نداریم. بنابراین، قرار شد مکانش مدارس شوند که طرحش پنجاه‌پنجاه است؛ یعنی پنج هزار و ۵۰ محله و پنج هزار و ۵۰ مدرسه که در ساعات بعد از ظهر، مدارس مکان‌های ارائه خدمات شوند.
وی افزود: از جمله کار‌هایی که می‌توانیم انجام دهیم این است که برویم و استعدادیابی کنیم. بعد سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را داشته باشیم و بگوییم محوطه مدرسه، چمن مصنوعی می‌خواهد و آن را بسازید. به هنرمند نیز بگوییم بیاید و کار کند. همچنین سازمان بهزیستی برای سالمندان و معلولان نیز در محل خدمت کند و شبکه داوطلبان محله را جذب کند و بگوید هلال احمر و ... نیز کلاس بگیرند و بعد ان‌جی‌او‌ها نیز ممکن است کلاسی برای ارائه خدمت بگیرند تا این مدرسه، کانون فعالیت‌های محله شود. این طرح نیاز به شیوه‌نامه‌هایی دارد و خودم هم ۲۷ صفحه در مورد آن نوشته‌ام. این محله‌گرایی را از شما استمداد می‌کنم و اگر چیزی به ذهن شما رسید، بگویید؛ چون عزم جدی داریم که انجام شود.
