برنامههای کاهش آسیب اعتیاد در کشور جدی گرفته نمیشود / به حضور مؤسسات مردمنهاد ایرانی در سازمان ملل نیاز داریم

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، در آستانه روز بهزیستی، نشست «بهزیستی، خیریهها و سازمانهای مردمنهاد» با همت پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران و با حضور دکتر سیدجواد حسینی؛ رئیس سازمان بهزیستی کشور، مسئولان ارشد این سازمان و جمعی از مدیران عامل مؤسسات خیریه برگزار شد. هدف از برگزاری این نشست، شنیدن دغدغهها و انتظارات خیرین از سازمان بهزیستی و برطرف کردن موانع انجام و توسعه کارهای خیر بود.
دکتر فاطمه بهرامآبادیان؛ رئیس هیئت مدیره موسسه چترا در این نشست بیان کرد: بیستوچند سال است که فرزند بهزیستی شدهایم و با یکسری از دوستان، مؤسسه چترا را راهاندازی کردهایم. با یک مرکز کوچک و با کار کاهش آسیب اعتیاد آغاز کردیم و کار را توسعه دادیم و در بخشهای مختلف از پیشگیری اولیه تا توانمندسازی وارد شدیم. خودمان نیز توسعه یافتیم و رشد کردیم و از اینجاست که میگویم ما نیز فرزند بهزیستی هستیم. چون کار انجیاویی را در ابتدا بلد نبودیم و با کمک بهزیستی کار را پیش بردیم. از سال ۱۳۸۴ با کاهش آسیب اعتیاد کارمان را آغاز کردیم و سپس در بخشهای مختلف وارد شدیم. من اول که وارد شدم، با جنس مدیریتی و اداری وارد شدم و فکر نمیکردم که بودنِ ما اینقدر میتواند در زندگی آدمها تغییر ایجاد کند؛ یعنی حتی گوش دادن میتواند تأثیرگذار باشد.
وی در ادامه افزود: ما همسر و فرزند یک فرد معتاد را شناسایی میکنیم و طی کردن این مسیر، میتواند از طلاق و آسیبهای دیگر پیشگیری کند. فرزندی که مدرسه را رها کند، بازگرداندنش به مدرسه سخت است و فرزندی که وارد محیط کار میشود و تجربیات بدی پیدا میکند نیز بازگشتش سخت میشود. اینها موجب شد که بیاییم و ببینیم پیشگیری چقدر مهم است و وارد محلات شدیم و کار را توسعه دادیم و در کشور فعالیت کردیم. از محلات آغاز کردیم. در استان تهران، سال ۱۳۸۶ با کمک شهرداری، کارهای محلهمحور را انجام میدادیم و با کمک بهزیستی ادامه دادیم. محله به محله آسیبها فرق میکند و ورود ما به محله، با اولویت آسیب اعتیاد بود.
بهرامآبادیان تصریح کرد: در توسعه فعالیتهایمان در بخش بینالملل، مقام مشورتی سازمان ملل را در ۲۰۲۳ دریافت کردیم و به تدریج در نشستها شرکت کردیم و بیانیههای مختلفی را ارائه میدهیم. چترا در نشست سال قبل تنها سمنی بود که در حوزه سلامت و اچآیوی دارای پنل بود. فرصتهای اینچنینی را نیاز داریم و از این فرصت در فضای جنگ تحمیلی اخیر نیز استفاده کردیم. روز دوم جنگ بود که اینترنت و ... قطع و وصل میشد و ما تلفنی یکدیگر را پیدا کردیم و اولین بیانیه با ۱۴۸ امضای سمنها صادر شد. خیلی از سمنها پای کار بودند و بیانیه این سمنها در محکومیت حملات رژیم صهیونیستی بود که در اختیار سازمان ملل قرار گرفت و هر دو روز یکبار بیانیهای با موضوعات مختلف صادر کردیم. آخرین بیانیه ما با ۲۳۶ امضای سمنها رفت که خیلیها خودشان یک شبکهاند و این نشان میدهد که سمنها پای کارند. از طرفی چیزی که یک سمن میگوید برای آن سمت اهمیت بیشتری دارد نسبت به چیزی که نماینده یک دولت بگوید.
وی اظهار داشت: وقتی در جلسات سازمان ملل حضور مییابید، میتوانید کشورهای دیگر را همراه کنید و اثر بگذارید. بعد از جنگ اخیر نیز چترا در نشست ژنو حاضر شد. یعنی بلافاصله بعد از جنگ حاضر شدیم؛ زیرا حضور ما ولو با یک صندلی بسیار مهم است. این اثرگذاری و اینکه چطور زنهای ایرانی خود را به سازمان ملل رسانده بودند را دیدیم. پس این روند را باید تقویت کنیم و باید در اتاق فکرها، در این زمینه بیشتر حرف بزنیم.
بهرامآبادیان تصریح کرد: در حوزه اعتیاد اگر میخواهیم درمان رخ بدهد، نباید حلقههای این زنجیر گم شوند. یکسری افراد به سمت مصرف مواد مخدر میروند و ما باید کاهش آسیب را داشته باشیم، اما این موضوع در حال تعطیل شدن است. این برنامه مربوط به کاهش آسیب ما نیز کاملاً حقوق بشری است؛ چون داریم برای مظلومترین کسی که حق و حقوقی ندارد، خدماتی ارائه میدهیم، ولو که مصرفکننده است. حالا این فرد باید با روشهای درمانی درمان شود که در ماده ۱۵ و ۱۶ و تبصره دو، پیشبینی شده است و باید روی اینها کار کنیم. بهزیستی باید در بحث مداخلات روانشناختی و مددکاری مداخله جدی کند تا کار را پیش ببریم. در دنیا روشهای درمانی نوین در حال اجرا است و ما نیز باید این کار را انجام بدهیم.