به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران؛ «عکاسی از صمیم قلب»‌؛ گروهی از عکاسان داوطلب در سنگاپور هستند که با گرفتن عکس‌های خانوادگی برای بیماران لاعلاج در روزهای پایان زندگی‌شان، به برآورده شدن آرزوهای آن‌ها کمک می‌کنند. لارنس لو که ده سال پیش این گروه را تأسیس کرده می‌گوید: هدف اعضای این گروه این است که خاطرات خوبی برای بیماران بسازند و به آن‌ها کمک کنند تا این عکس‌ها را به عنوان میراثی برای نسل‌های آینده، فرزندان و نوادگانشان به یادگار بگذارند.

 شاید برخی گرفتن عکس از بیماران لاعلاج در چنین شرایطی را غیر ضروری و حتی کمی ظالمانه بدانند اما این عکس‌ها می‌توانند نقش مهمی در حفظ خاطرات بیماران و خانواده‌هایشان داشته باشند.

 گرفتن عکس‌های خانوادگی برای بیشتر ما بدیهی به‌نظر می‌رسد و گمان می‌کنیم همیشه فرصت آن را خواهیم داشت. لارنس لو اما می‌گوید در دوره همه‌گیری کرونا بسیاری از مردم عزیزان خود را از دست دادند، در حالی که گمان می‌کردند هنوز برای با هم بودن و گرفتن عکس‌های خانوادگی وقت دارند اما به آن‌ها چنین فرصتی داده نشد.

 گرچه هنوز برخی در برابر ایده عکاسی از بیماران در چنین شرایطی مقاومت می‌کنند اما مردم عموما از آن استقبال می‌کنند. لارنس لو می‌گوید تیم عکاسی‌اش نسبت به قبل درخواست‌های عکاسی بیشتری دریافت می‌کند و با گذشت زمان عده بیشتری از ایده عکاسی خانوادگی استقبال می‌کنند، چرا که می‌دانند در این شرایط وقت زیادی نخواهند داشت. 

 گروه «عکاسی از صمیم قلب» که اکنون با حدود ده آسایشگاه، خیریه و گروه‌های بهداشتی همکاری می‌کند، سالانه بیش از ۱۰۰ درخواست عکاسی دارد. بیماری به نام خانم «تان» که عکس‌هایش توسط عکاسان این گروه ثبت شده است، می‌گوید: «این عکس‌های خانوادگی چون سوغاتی هستند. چرا که وقتی دیگر اینجا نباشم، فرزندانم می‌توانند با نگاه کردن به این عکس‌ها به یاد بیاورند چگونه بوده‌ام"

 داشتن عکس‌هایی برای به یاد آوردن عزیزانمان، مستلزم عکاسی حرفه‌ای نیست. برای ثبت لحظاتی که با عزیزانمان هستیم حتی گرفتن عکس‌های سلفی سریع هم ارزشمند است.

منبع: CAN (Channel News Asia)

گزارش از دکتر مینا خاکی