به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، دکتر نرگس نیکخواه؛ دانشیار جامعهشناسی دانشگاه کاشان است که از کودکی، با مشکل کمبینایی مواجه شد و رفته رفته آنقدر از بیناییاش کاسته شد، تا حدود 20 سال گذشته، به طور کامل بینایی خود را از دست داد.
این بانوی نیکوکار، با وجود مشکل بینایی در سال 1384 مؤسسۀ جامعۀ نابینایان و کمبینایان کاشان را تأسیس کرد و در چند سال اخیر نیز توانسته است با کارآفرینی اجتماعی، برای حدود 60 فرد کمبینا و نابینا در کاشان، اشتغالزایی کند.
پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، 22 مردادماه سال 1403، همزمان با روز تشکلها و مشارکتهای اجتماعی با دعوت از این بانوی نیکوکار، با اهدای لوح تقدیر و مدال نیکوکاری و هدیهای معنوی، از زحمات و خدمات ایشان تجلیل کرد.
دکتر نرگس نیکخواه پس از تقدیر در جمع مدیران عامل و نمایندگان مؤسسات خیریه و سازمانهای مردمنهاد اظهار کرد: بنده کوچکتر از آنی هستم که خیّر یا نیکوکار تلقی شوم اما همه دغدغه من در تمام این سالها که زندگی کردهام این است که به عنوان یک انسان رسالتی دارم و در مسیری که خداوند من را قرار داده است حتماً برای من تعریفی دارد و من موظف هستم تا نقش خود را بشناسم و اجرا کنم و آن هم خدمت به نابینایان و کمبینایان شهرم و کشورم بوده است.
وی افزود: دغدغۀ من، کسانیاند که نمیبینند و به واسطه ندیدن، نادیده گرفته میشوند و بزرگترین رنجشان هم نادیده گرفتهشدن است. کسانی که سرشار از استعدادهایی هستند که میتوانند شکوفا شوند و آنها را از واژه تلخ «سربار دیگران» به واژه ارزشمند «سرمایههای اجتماعی» تبدیل کند.
نیکخواه تأکید کرد: من همه سعی خود را کردهام تا آنجا که توانستهام به نابینایان خدمت کنم. افراد بسیاری به بنده کمک کردند، به این هدف کمک کرده اند، همه همدلانی که در شهرستان کاشان و چه بسا در شهر های دیگر و از همه شما بزرگوارانی که در این جمع حاضر هستید و سبب ترویج خیر هستید خواهش می کنم در هر کجا که هستید خیر را در یک عرصه محدود نکنید. خیلی افرادی هستند که نمیبینند اما محتاج دیدهشدن هستند، محتاج نگاههای ارزشمندی هستند که به آنها زندگی ببخشند. من از شما سپاسگزاری میکنم و امیدوار هستم که در این مسیر همیشه پرتوان و ثابتقدم باشید.
دیدگاههای بازدیدکنندگان
امیر بختیاریان
نوع نگاه ما به جهان در انتخاب واژهها منعکس میشود. در این گزارش نوشتهاید: "... این بانوی نیکوکار، با وجود مشکل بینایی ..." در واقع مفروضات نویسنده بر این باور استوار است که فرد نابینا توانایی لازم برای انجام چنین کاری را ندارد. به نظرم و به قول سهراب سپهری، چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید.
در چنین گزارشی به جای استفاده از واژه "با وجود" یا "علیرغم" بهتر است بنویسیم: "... او که خودش هم از اعضای جامعه نابینایان کشور است این توفیق را داشته است که ...."