گزارش «الجزیره» از «صندوق ملی یهودیان»؛ خیریه‌ای که شریک جنایات صهیونیسم است

 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، سایت خبری الجزیره گزارش مفصلی را در مورد یک سازمان ظاهراً خیریه اسرائیلی که در جنایات این رژیم، مشارکت داشته را منتشر کرده است که خلاصه‌ای از آن را با شما مرور می‌کنیم. این سازمان وابسته به رژیم صهیونیستی با نام «صندوق ملی یهودیان»، دهه‌هاست که برای گسترش شهرک‌سازی این رژیم در سراسر جهان به عنوان سازمانی خیریه فعالیت دارد و نقش مهمی را  از زمان تاسیس تاکنون در این رابطه بازی کرده است.

 این نهاد شبه دولتی اسرائیلی در جریان پنجمین کنگره صهیونیستی در سال 1901 با هدف ایجاد یک سرزمین ملی برای یهودیان در فلسطین از طریق جمع‌آوری کمک‌های مالی برای تصاحب و اشغال زمین در فلسطین و تبدیل آن به سرزمین دائمی «ملت یهود»، تأسیس شد. صندوق ملی یهودیان در تاریخ جنبش صهیونیسم برای ترویج و حمایت از ایجاد اسرئیل و جمع‌آوری کمک‌های مالی، نقشی مهم داشته و با ایفای این نقشی محوری در پاکسازی قومی، تصرف سرزمین های فلسطینی و اسکان یهودیان مهاجر، در جنایات علیه بشریت این رژیم، شریکی جدا ناشدنی بوده است.

 صندوق ملی یهودیان، حامی سیاسی، مالی و لجستیکی باندهای صهیونیستی در جنگ‌ها و کشتارهای این رِژیم سفاک در تأسیس اسرائیل در سال 1948 بوده و همه منابع مالی خود را با نام خیریه، به گونه‌ای مدیریت کرده است که منحصراً به نفع یهودیان صهیونیستی برای غصب سرزمین‌های فلسطینیان باشد. این صندوق علاوه بر کمک‌های مالی هنگفتی که از طریق دفاتر خود در بیش از 50 کشور جمع آوری می‌کند، درآمد سالانه ای حدود 3 میلیارد دلار دارد. این صندوق در بسیاری از کشورهای جهان به عنوان «موسسه خیریه زیست محیطی»، ثبت شده است.

تاریخچه‌ای از جنایت

 ایده تأسیس صندوق ملی یهودیان که در زبان عبری به نام Keren Kayemet LeYisrael (JNF) نیز شناخته می‌شود، در اواخر قرن نوزدهم سرچشمه گرفت. اولین کسی که خواستار تاسیس آن شد، ریاضی دان روسی، «زوی هرمان شاپیرا»، از اعضای جنبش «هووی صهیون» بود که خواستار تأسیس یک صندوق خیریه با هدف به دست آوردن زمین در فلسطین برای اسکان یهودیان شده بود.

شاپیرا مشتاق این ایده بوده و از سال 1884 بارها آن را در گردهمایی‌ها و کنفرانس‌های صهیونیستی مطرح می‌کرد. با این حال نظر او تا سال 1901 مورد حمایت کافی قرار نگرفت، تا زمانی که «پنجمین کنگره صهیونیستی در بازل»، سوئیس، قطعنامه‌ای را برای تأسیس صندوق ملی یهودیان جهت تصرف زمین در فلسطین و بخش‌های از سوریه و سرزمین‌های فلسطینی تصویب کرد.

 در ششمین کنگره صهیونیسم در سال 1903، تصمیم گرفته شد که صندوق ملی یهودیان ابزار سازمان جهانی صهیونیست‌ها برای جمع آوری کمک‌های مالی از یهودیان سراسر جهان، برای خرید و نهایتا تصرف زمین در سرزمین فلسطین و تبدیل آن به ملک ابدی مردم یهود باشد، که شرط اعطای پول برای خرید خانه را مشروط به عدم اجاره و  فروش، تعیین کرده بود.

 در سال 1907، دو گام حیاتی برای فعال کردن کار صندوق برداشته شد. این انجمن رسماً در انگلیس به عنوان یک انجمن خیریه با هدف کمک به یهودیان فقیر ثبت شد که دامنه فعالیت وسیع‌تری را برای جمع‌آوری کمک‌های مالی گسترش داد. دفتر این خیریه نهایتا با تصمیم هشتمین کنگره صهیونیستی در فلسطین  افتتاح و پروسه تاریک تصرف و اشغال زمین در مقیاس بزرگ در فلسطین آغاز شد.

 صندوق ملی یهودیان از طریق کمپین‌های «جعبه آبی» که در سراسر جهان گسترش یافت، مبالغ هنگفتی جمع‌آوری کرد و نقش تبلیغاتی تأثیرگذاری داشت. بنیانگذاران آن از یک جعبه فلزی آبی رنگ کوچک استفاده کردند که روی آن نقشه فلسطین تحت عنوان «سرزمین اسرائیل» کشیده شده بود. این جعبه به نمادی از میهن ملی «مردم یهود»، تبدیل شد و میلیون‌ها نسخه از آن در سراسر جهان توزیع شد. این جعبه، در تمام جوامع یهودی و صهیونیستی، در خانه‌ها، کنیسه‌ها و مدارس یهودیان وجود داشت.

 علاوه بر جعبه آبی، این پروژه از طریق استفاده از تمبرهای آبی رنگ شامل تصاویر خاخام‌های موسس، نقاشی‌های کشاورزان، معماران یهودی و نقشه‌های اولین سکونتگاه‌ها در فلسطین توزیع شد. بعدها از روش‌های تبلیغاتی دیگری نیز مانند مجلات، پوسترها و فیلم‌ها استفاده و از طریق این روش‌ها، فلسطین به‌عنوان سرزمینی بایر و بدون سکنه به تصویر کشیده شد که به جز چوپانان بادیه‌نشین و بدون ارتباط، هیچ‌کس از این سرزمین عبور نمی‌کرد. اولین دفتر مرکزی صندوق ملی یهودیان در وین افتتاح شد و بعداً به کلن آلمان منتقل و در طول جنگ جهانی اول، به لاهه، لهستان نقل مکان کرد. علاوه بر دفتر مرکزی، شعب متعددی افتتاح شد و تا سال 1920 به 50 شعبه در سراسر جهان رسید.

آماده سازی برای استقرار یک دولت غاصب

صندوق ملی یهودیان به طور مستقیم به حمایت از جنبش اسکان یهودیان در فلسطین کمک کرد. از زمان تأسیس در سال 1948، این صندوق به خرید زمین، تصاحب، غارت و آماده سازی آن برای ایجاد شهرک‌های مختلف ادامه داد، سپس مهاجران یهودی را در آنجا اسکان داد و به کار گرفت. مدیریت صندوق عمداً زمین‌هایی را که در اختیار داشت یهودی‌سازی کرد و به طور کامل از کار یا بهره‌مندی غیریهودیان از آنها جلوگیری کرد. بلافاصله پس از تصرف اراضی توسط صندوق، کشاورزان فلسطینی از آنها اخراج و از کار کردن با آنها منع شدند.

 در سال 1904 که صندوق فعالیت رسمی  خود را در فلسطین آغاز کرد، زمین‌هایی را در غرب بیت‌‌المقدس تصرف و در طی 10 سال، ساخت شهرک‌های متعدد در زمین‌های فلسطینی را تأمین مالی کرد و شبکه‌های آبیاری آنها را توسعه داد. با این حال، جنبش تصاحب زمین تا سال 1920 با سرعتی که جاه طلبی‌های جنبش صهیونیستی را برآورده می‌رد، پیشرفت نکرد.

  از آغاز سال 1921، صندوق فعالیت خود را در زمینه تصاحب زمین تشدید کرد. در سال 1922، دفتر اصلی صندوق به بیت‌المقدس منتقل شد. در دوران قیمومیت انگلیس، صندوق از طریق کلاهبرداری، گاه با حمایت مقامات استعماری، علاوه بر خرید زمین‌های فئودال‌های عرب و مالکان غایب، که بیشتر آنها لبنانی و سوری بودند، زمین‌هایی را غصب کرد.

پاکسازی قومی

صندوق ملی یهود نقش کلیدی در روز نکبت 1948 ایفا کرد. یوسف ویتز، مدیر بخش اسکان صندوق ملی یهودیان و عضوی از هیئت مشاوره دیوید بن گوریون بود که در آن زمان حملات باندهای صهیونیستی را هدایت می‌کرد. ویتز از پاکسازی قومی فلسطینیان با اخراج آنها به کشورهای همسایه، تخریب روستاها و تصرف آنها، حمایت، تشویق و پشتیبانی می‌کرد. او در خاطرات خود از اخراج فلسطینی‌ها به انتقال ضروری برای  تأسیس اسرائیل نام می‌برد و آن یک مکانیسم سریع برای تصرف سرزمین های فلسطینی برای جذب مهاجران یهودی برمی‌شمرد.

 صندوق ملی مستقیماً در پاکسازی قومی فلسطین مشارکت داشت و پرونده‌های این پاکسازی قومی را  برای گروه‌های صهیونیستی طراحی کرده و آن را روستاها و شهرک‌های فلسطینی، اجرایی کرد که  شامل تهیه نقشه‌ها و اطلاعات دقیق موقعیت روستاها، راه‌های منتهی به آن‌ها، ماهیت آب و خاک، ترکیب اجتماعی، مذهبی و اقتصادی، سن مردان و میزان دشمنی با پروژه صهیونیستی، به‌ویژه اطلاعات مشروح آن‌هایی که در انقلاب بزرگ فلسطین شرکت داشتند، می‌شد.

 گروه‌های صهیونیستی در جریان تهاجم خود به روستاها و شهرک‌های فلسطینی از این اطلاعات استفاده کردند و انقلابیون و مخالفان را هدف قرار دادند. این صندوق به طور مداوم پرونده‌ها را به روز می‌کرد تا بعدها ارتش اسرائیل از آن استفاده کند. صندوق در آن دوره زمین‌های وسیعی را تصرف کرد که اکثریت قریب به اتفاق آن پس از اخراج ساکنانش توسط گروه های صهیونیستی تصرف شده بود. تا پایان سال 1947، صندوق حدود 933 هزار هکتار را تصرف کرد. کمیته صندوق، نام‌های مکان‌ها، اسامی روستاها و شهرهای فلسطینی را که تصرف کرده بود، یهودی‌سازی کرد.

سرقت زمین

صندوق ملی یهودیان نقشی کلیدی در تصرف بخش‌های وسیعی از زمین توسط اسرائیل در سال 1948 ایفا کرد و به فشار بر دولت برای اخراج روستاییان و تخریب خانه‌های آنها برای جلوگیری از بازگشت آنها ادامه داد. ایلان پاپ، مورخ اسرائیلی، در کتاب خود با عنوان «پاکسازی قومی در فلسطین» با عنوان «سرقت زمین» بیان می‌کند که اداره اسکان صندوق ملی یهودیان تصمیم‌گیری در مورد سرنوشت روستاهای ویران شده را بر عهده داشت. در ژوئن 1948، یوسف ویتز، به دولت اسرائیل اطلاع داد که روند پاکسازی روستاها، آواربرداری و آماده سازی آنها برای کشت و سکونت آغاز شده است. وی تصریح کرد که برخی از آنها به پارک عمومی تبدیل خواهند شد.

 پس از صدور قطعنامه 194 سازمان ملل متحد در سال 1948 که حق بازگشت آوارگان فلسطینی را تصریح می کرد، اسرائیل درصدد جلوگیری از این بازگشت بود. ثندوق برای مقابله با این قطعنامه، یک نهاد غیر رسمی دیگری را به نام «کمیته نقل و انتقالات»، تأسیس کرد تا زمین‌هایی که به زور توسط ارتش اسرائیل تصرف شده بود را مدیریت کند.

 برای پنهان کردن اثرات پاکسازی قومی و غیرممکن کردن بازگشت پناهندگان، این صندوق تحت پوشش توسعه محیط زیست، صدها روستای ویران شده را به جنگل، پارک و آب انبار تبدیل کرد. به نام پروژه‌های زیست محیطی، فلسطینیان بیشتری را از زمین‌هایشان بیرون کرد و از سال 1961، اداره زمین‌های غصبی را بر عهده گرفت.

از همان زمان، صندوق دارای 50٪ نمایندگی در شورای سرزمین اسرائیل بود که اختیار داد تا 93٪ از زمین‌های داخل خط سبز را تصرف کنند (80٪ متعلق به دولت و 13٪ متعلق به صندوق ملی یهودیان)  صندوق همچنان به تلاش برای تصرف زمین‌های باقی‌مانده فلسطینی‌ها ادامه داد. آنان علیه روستاهایی که مقاومت می‌کردند از زور استفاده کرد و در ورودی هر یک مواضع نظامی ایجاد کرد. ساکنان آن برای صدمین بار  آواره شدند. در سال 2020، صندوق ملی یهودیان «طرح اسکان مجدد برای کشور اسرائیل 2040» خود را اعلام کرد که هدف آن انتقال بادیه‌نشینان فلسطینی از صحرای نقب برای اسکان یک میلیون شهرک‌نشین در آنجا، انتقال نیم میلیون شهرک‌نشین به جلیل، و آوردن 150 هزار یهودی دیگر از سایر کشور‌ها است.

نتایج اقدامات صندوق ملی یهود تا به امروز

این صندوق از ابتدا با هدف خرید زمین برای یهودیان فعالیت می‌کرد و زمین‌های خریداری‌شده را به مالکیت غیرقابل انتقال یهودیان درآورد و بسیاری از این خریدها در مناطق حاصلخیز و استراتژیک صورت گرفت که به تدریج باعث کاهش دسترسی فلسطینیان به زمین‌های کشاورزی و منابع شد. زمین‌های خریداری‌شده به ایجاد شهرک‌های یهودی‌نشین منجر شد و پس از تأسیس اسرائیل در ۱۹۴۸، بسیاری از این زمین‌ها به دولت اسرائیل منتقل شد و فلسطینیانی که در جنگ آواره شده بودند، از بازگشت به زمین‌های خود محروم ماندند.

  پس از تشکیل اسرائیل، صندوق ملی یهود همچنان در تملک و توسعه زمین‌ها برای یهودیان فعال است و فلسطینیان (حتی شهروندان عرب اسرائیل) از استفاده از بسیاری از این زمین‌ها محروم هستند. این صندوق در توسعه شهرک‌های یهودی در کرانه باختری و قدس شرقی نقش دارد که از نظر حقوق بین‌الملل غیرقانونی است.

 صندوق ملی یهود از ابتدا تاکنون نقش کلیدی در تصرف اراضی فلسطینیان داشته و سیاست‌های آن به حذف تدریجی فلسطینیان از سرزمین‌هایشان کمک کرده است. این اقدامات از نظر بسیاری از ناظران بین‌المللی به عنوان «اشغالگری» و «تجاوز به حقوق بشر»، محکوم شده‌اند. 

منبع: الجزیره