به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، ایام نوروز از جمله روزهای پُرسفر در کشور محسوب می‌شود و از آنجا که آمار تصادفات در ایران بالاست، در روزهای منتهی به نوروز و آغاز سفرهای نوروزی، تلاش می‌شود تا مردم امن برانند و از آمار تصادفات کاسته شود. به همین مناسبت پویش‌ها و کمپین‌هایی نیز راه‌اندازی می‌شود که کمپین امسال، «نه به تصادفات» نام دارد. به منظور بررسی بیشتر این موضوع با دکتر سیدمهدی صادقی؛ مدرس دانشگاه و فعال اجتماعی در زمینه معلولیت و مدیریت شهری به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه متن آن را می‌خوانید؛
- امسال کمپین «نه به تصادفات» راه اندازی شده که به‌نظر می‌رسد در پیشگیری از معلولیت نیز مؤثر است. به نظر شما چگونه می‌شود به‌طور مؤثری از تصادفات و معلولیت‌ها پیشگیری کرد؟
عموماً بسیاری از افراد دارای معلولیت در سوانح دچار معلولیت شده‌اند و تصادف یکی از عمده‌‌ترین دلایل معلولیت در ایران است. آسیب‌های گوناگون همچون ضایعۀ نخاعی و قطع عضو، فرد را به محدودیت‌های شدیدی دچار می‌کند که معمولاً به تعاملاتش لطمه می‌زند و زندگی عادی‌اش را از دست می‌دهد؛ به‌همین‌خاطر، به‌نظر می‌رسد که کمپین نه به تصادف در پایین آمدن آمار تصادف مؤثر است و متعاقباً افراد معلول جامعه را کاهش خواهد داد. این موضوع به زندگی بهتر در جامعه کمک می‌کند.
یادمان باشد که یکی از مهم‌ترین روش‌های کمک، پیشگیری از حادثه است. ایمنی در رانندگی و عواملی دیگر، همچون ایمنی در محیط کار، غربال‌گری تخصصی، ساخت‌وساز استاندارد، تولید کالا و وسایل نقلیه مطمئن با هدف سلامت کاربر و بسیاری از موارد دیگر روش‌هایی است که شمار مصدومان را در حوادث پایین می‌آورد. ضمن اینکه با کاهش معلولیت، خدمات‌رسانی به معلولان موجود اندکی تسهیل می‌شود و می‌توانیم به آن‌ها بیشتر رسیدگی کنیم.
- آیا این کمپین‌ها کارایی دارد و یا در حد یک شعار و ایدۀ خوب باقی می‌ماند؟
به نظر می‌رسد که همه با وجود چنین کمپینی موافقیم و کار خوبی است، منتها عموما اشکال بزرگ و پاشنه‌آشیل کمپین‌ها برنامه‌ریزی‌نکردن، ناهماهنگی و عدم سازماندهی دقیق است. تنزل این کمپین از کار بزرگ آموزشی و رویدادی در سطح عالی و مستمر، آن را به یک رویداد سطحی بی‌اثر تبدیل می‌کند. شاید باید در همان نگاه اول، مواردی همچون این موارد که به آن‌ها اشاره می‌کنم به‌طور جدی در نظر بگیریم، به آن بیندیشیم و درباره‌اش تصمیم بگیریم: اول اینکه گروه‌های مختلف از جمله کودکان و نوجوانان را در طرح‌های دانش‌آموزی درگیر کنیم، آن هم نه در این شکلی که وجود دارد، بلکه به‌طور مستمر و نه یک حرکت چندروزه و بی‌اثر. دوم اینکه بهره‌گیری از روش‌های نوین تبلیغات آگاهی‌بخش را فراموش نکنیم. استفاده از نمونه‌های واقعی و تأثیرگذار در تبلیغات و ساخت محتوا به باورپذیری‌اش کمک می‌کند.
سوم اینکه بررسی و بهبود زیرساخت حمل‌ونقل با مشارکت وزارت راه‌وشهرسازی و ارگان‌های ذیربط، مثل راهنمایی‌ورانندگی یا شهرداری است. چهارم اینکه درگیر شدن دستگاه‌های مرتبط با تولید و بیمه وسایل نقلیه هم می‌تواند به کاهش تصادفات منتهی شود؛ اینگونه که با روش‌های نوین، رانندگان را به پایین آمدن هزینه‌های سنگین تصادفات ترغیب کنیم. چنین اتفاقاتی برای شرکت‌های خودروساز و حتی بیشتر از آن برای شرکت‌های بیمه‌گذار معمولا درآمدهای مالی خوبی نیز ایجاد می‌کند. اگر بتوانند در بحث کاهش تصادفات از روش‌های مؤثری استفاده کنند، با عدم پرداخت بیمه خسارت، به درآمدهای کلان‌تری می‌رسند.
پنجم اینکه، بهره‌گیری از جامعه محترم افراد دارای معلولیت باعنوان سفیران این کمپین بسیار تأثیرگذار خواهد بود، منتها باید حتما کرامت انسانی این عزیزان رعایت شود؛ چون بارها دید‌ه‌ام که با یک بیلبورد یا یک پورتابل شهری، طرحی زده می‌شود که مضامینش اینگونه است: اگر سرعت مجاز را رعایت نکنید، ویلچرنشین می‌شوید. این آگهی‌ها گاهی موجب می‌شود که چنین توهماتی پیش بیاید که ویلچرنشین‌ها قوانین را رعایت نکرده‌اند.
- موفقیت این کمپین‌ها به چه عواملی بستگی دارد؟
به نظر می‌رسد که موفقیت چنین رویدادی به عواملی مثل حمایت دستگاه‌ها و ارگان‌های دولتی، مجموعه‌های قانون‌گذار، سیستم‌های آموزشی رسمی و غیررسمی، رسانه‌های ملی، خصوصی، عمومی و فعالین حوزه‌های اجتماعی خودرو، خودروسازها، تولیدکنندگان مرتبط با حمل‌ونقل و ترافیک، راه‌وشهرسازی، راهنمایی و رانندگی و از همه مهم‌تر به آحاد مردم بستگی دارد و اگر همه دست‌به‌دست هم بدهند و این اتفاق را نه فقط به عنوان یک کمپین کوتاه‌مدت بلکه یک کمپین مستمر و بلندمدت از مهدکودک تا دانشگاه در فضای آموزشی و با رسانه‌های مختلف در جامعه در نظر بگیرند، به نظر می‌رسد مصدومین تصادف‌ها را کاهش می‌دهد و این امر به کمتر شدن معلولیت در جامعه خواهد انجامید.
گفت‌وگو از مهدیه رشیدی
دیدگاه خود را بنویسید