به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، «لوچلان مرداک» تنها چهارسال داشت که تشخیص داده شد دیابت نوع یک دارد. لوچلان در دوران شیوع کرونا به دلیل آسیب‌دیدگی پایش که بر سلامت روان و نیز دیابت او تأثیر می­‌گذاشت، جمع­‌آوری کمک­‌های مالی را برای کمک به بیماران مبتلا به دیابت آغاز کرد.

 لوچلان می­‌گوید "ما تصمیم گرفتیم که یک ماراتن استادیوم برگزار کنیم، بنابراین تمام استادیوم­‌های باشگاه­‌های فوتبال اسکاتلند را طی چهار روز قدم زدیم." لوکلان با قدم زدن با مادرش لسلی، پدرش اسکات و پدربزرگش آلستر، در نهایت بیش از 10 هزار پوند جمع­‌آوری کرد. تلاش­‌های او منجر به دیدار با ترزا می، نخست وزیر وقت انگلستان شد که او نیز دیابت نوع یک دارد.

 لوچلان و مادرش در همین زمان با یک مشاوره دیابت در لندن ملاقات می­‎کنند که داستان او را شنیده بود. لوچلان می­‌گوید مشاور به او گفت: تو مخاطب جوانی داری که تو را می­­‌شنوند، تو را دنبال می­‌کنند و می­‌بینند که تفاوت خلق می­کنی. لوچلان که اکنون چهارده سال دارد می­‌گوید پس از دیدار با آن مشاور، هنگامی که در قطار در حال بازگشت به اسکاتلند بودم، به مادرم گفتم: می­خواهم خیریه خودم را بسازم. بدین ترتیب میراث لوچلان در آنجا متولد شد.

مؤسسه خیریه لوچلان نمایشگاه­‌های جاده­‌ای را برگزار می­‌کند که دارای غرفه­‌های فناوری برای برجسته‌کردن آخرین پیشرفت­‌های مراقبتی در مدیریت دیابت نوع یک است و همچنین میزبان سخنرانان و مهمانان مختلف خواهد بود. این نمایشگاه­‌ها توسط نوجوانان 12 تا 18 ساله مبتلا به دیابت اداره می­‌شوند تا به آن­‌ها صدایی ببخشد و آن­‌ها را قادر سازد شرایطشان را خود مدیریت کنند. 

 مؤسسه خیریه لوچلان یک قانون صریح دارد: هیچ‌کدام از والدین این نوجوانان نباید در نمایشگاه­‌های جاده­ای حضور داشته باشند! "بچه­‌ها می­‌خواهند خودشان بخشی از فرآیند تصمیم­‌گیری باشند!"

گزارش از دکتر مینا خاکی