به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، بنا بر شاخص‌های ارائه‌شده از سوی سازمان ملل متحد در سال 2017، فقر شدید به زندگی با کمتر از 2 دلار برای هر نفر در روز، اطلاق می‌شود. تا پایان سال 2022، بیش از هشت‌درصد از جمعیت جهان یا حدود 670 میلیون نفر در فقر شدید زندگی کرده‌اند و هفت درصد دیگر از جمعیت جهان (حدود 575 میلیون نفر ) تا سال 2030 با فقر شدید مواجه خواهند شد.
فقر چیست؟
مسئله پایان‌دادن به فقر فقط کمک به فقرا نیست، بلکه فرصت دادن به هر انسان است تا با عزت زندگی کند. فقر بیش از کمبود درآمد و منابع تولیدی، برای تضمین معیشت پایدار مستلزم است و شامل گرسنگی و سوءتغذیه، دسترسی محدود به آموزش و سایر خدمات اولیه، تبعیض، طرد اجتماعی و همچنین عدم مشارکت در تصمیم‌گیری است. در سال 2015، بیش از 736 میلیون نفر زیر خط فقر بین‌المللی زندگی می‌کردند. یعنی حدود 10 درصد از جمعیت جهان (پیش از همه‌گیری) در فقر شدید زندگی و برای برآورده‌کردن اساسی‌ترین نیازها مانند بهداشت، آموزش، و دسترسی به آب و بهداشت با چالش روبرو بوده‌اند.
در واقع به ازای هر صد مرد در همان گروه سنی، صد و بیست و دو زن 25 تا 34 ساله در فقر به سربرده‌اند و بیش از 160 میلیون کودک در معرض خطر ادامه زندگی در فقر شدید تا سال 2030 قرار خواهند داشت.
در جهانی که شاخصه رفاه، توسعه اقتصادی، ابزارهای فن‌آوری و منابع مالی است، اینکه میلیون‌ها نفر در فقر شدید زندگی می‌کنند یک تضاد اخلاقی است. فقر صرفاً یک موضوع اقتصادی نیست، بلکه یک پدیده چند‌بعدی است که شامل فقدان درآمد و توانایی‌های اولیه برای زندگی با عزت است. افرادی که در فقر زندگی می‌کنند محرومیت‌های زیادی را تجربه می‌کنند که آنها را از احقاق حقوق خود باز داشته و فقر آنها را تداوم می‌بخشد، مواردی مثل:
- شرایط کاری خطرناک
- مسکن ناامن
- کمبود مواد غذایی مغذی
- دسترسی نابرابر به عدالت
- فقدان قدرت سیاسی
- دسترسی محدود به مراقبت های بهداشتی
پایان دادن به بدرفتاری اجتماعی و نهادی
«پایان دادن به بدرفتاری اجتماعی و نهادی در کنار اقدام مشترک برای جوامع عادلانه، صلح آمیز و فراگیر» شعار امسال «روز جهانی ریشه‌کنی فقر» است. از منظر سازمان ملل متحد، فقر دارای ابعاد متعدد پنهان و عیان است که با یکدیگر مرتبط هستند. یکی از ابعاد پنهان فقر، بدرفتاری اجتماعی و نهادی است، زمانی که افراد فقیر با نگرش‌های منفی روبرو هستند و یا مورد تبعیض و قضاوت قرار می‌گیرند.
آنان گاها به خاطر موقعیتشان سرزنش و در مواقعی با بی‌احترامی با آنها رفتار می‌شود. بدرفتاری اجتماعی به خاطر فقر، ترکیبی از نگرش‌های منفی مانند بی‌اعتمادی و بی‌احترامی، را به وجود می‌آورد و اعمال تبعیض‌آمیز، محروم کردن مردم از حقوق اساسی انسانی‌شان، مانند دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، مسکن و حق هویت قانونی، فقر را افزایش می‌دهد.
بدرفتاری اجتماعی و نهادی بر یکدیگر تأثیر می گذارند و یکدیگر را تقویت می کنند، به خشونت دو طرفه دامن زده و بی عدالتی را عمیق‌تر می‌کنند بی‌عدالتی که با اشکال دیگر تعصب مانند جنسیت، نژاد یا قومیت، خود را نشان می‌دهد. درک معنادار از فقر و نحوه تعامل اشکال مختلف خشونت و سلطه با یکدیگر و تأثیر بر افراد در فقر بسیار مهم است. بی‌عدالتی و رفتارهای غیرانسانی، عزت نفس را تضعیف می‌کند، اختیار شخصی را از بین می‌برد و کرامت و فرصت رهایی از فقر را از مردم سلب می‌کند. بدرفتاری اجتماعی و نهادی فقدان فاجعه‌باری از پتانسیل انسانی برای جامعه است.
اقدامات سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها برای ریشه‌کنی فقر
سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها نقش بسیار مهمی در مبارزه با فقر ایفا می‌کنند. این سازمان‌ها با توجه به ماهیت غیر دولتی و انعطاف‌پذیری خود، قادرند به مناطقی دور افتاده و محروم دسترسی پیدا کرده و اقدامات هدفمندی را برای بهبود زندگی افراد انجام دهند. اولین اقدام یک سازمان در مقابه با فقر تامین نیازهای اولیه است. موادری چون توزیع غذا و آب آشامیدنی، ساخت و بازسازی خانه‌های آسیب‌دیده و احداث مسکن برای افراد بی‌خانمان و تامین بهداشت و درمان از موارد اولیه‌ای است که یک حیریه در مواجه با فقر انجام‌می‌دهد.
این موسسات برای مبارزه با فقر به اقدامات ساختاری نیز دست می‌زنند. آنان یکی از راه‌های ریشه‌کنی فقر را آموزش نسل آینده و با ساخت مدارس در مناطق محروم و تامین تجهیزات آموزشی، حمایت از تحصیل کودکان و نوجوانان از طریق ارائه بورسیه تحصیلی و آموزش مهارت‌های حرفه‌ای به جوانان برای ورود به بازار کار، سعی در یافتن راهی بنیادین برای مبارزه با پدیده شوم فقر دارند.
از سوی دیگر سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها با حمایت از کسب‌وکارهای کوچک همچون ارائه وام‌های خرد، آموزش‌های کسب‌وکار و ایجاد بازار برای محصولات تولید شده توسط افراد محلی به راهکارهای عملی برای ریشه‌کنی فقر باور دارند. آنان در موادری با ترویج کشاورزی پایدار و محافظت از محیط زیست به جامعه محلی خدمات مهمی را ارائه می‌کنند.
یک خیریه یا سازمان مردم‌نهاد با آموزش روش‌های کشاورزی پایدار، تامین بذر و کود و ایجاد تعاونی‌های کشاورزی، حفاظت از جنگل‌ها، مراتع و منابع آبی و ترویج استفاده از انرژی‌های پاک و کاهش آلودگی محیط زیست به رشد جوامعی بالنده و رسدن به رفاه نسبی کمک می‌کند. ترویج حوق‌بشر و حقوق انسانی نیز از عوامل موثر در کاهش فقر است.
باور به اینکه حمایت از حقوق زنان و کودکان زیربنای یک جامعه انسانی عادلانه است، به این سازمان‌ها در ریشه‌کنی فقر یاری می‌رساند و از آن‌جایی که بلایای طبیعی یکی از ایجاد‌کنندگان فقر در یک جامعه است، ارائه کمک‌های اولیه در هنگام بلایای طبیعی و انسانی و بازسازی مناطق آسیب‌دیده پس از وقوع بلایا یک خیریه یا سازمان‌مردم‌نهاد را در راه مبارزه با فقر کمک می‌کند.
این سازمان‌ها با مشارکت جوامع محلی برنامه‌های خود را اجرا می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که به نیازهای واقعی مردم پاسخ می‌دهند. ایجاد شبکه‌های همکاری و جمع‌آوری کمک‌های مالی برای تامین منابع مالی مورد نیاز خود، از طریق کمک‌های مردمی، از دیگر اقدامات خیریه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد برای ریشه‌کنی فقر است.
منابع:
دیدگاه خود را بنویسید