19 خرداد 1403
«سکونتگاه برای بشریت»؛ کار نیکی که ایده‌اش را یک کشاورز روستایی داد
سکونتگاه برای بشریت، خیریه‌ای بین‌المللی است که سعی دارد با مشارکت خانواده‌ها، داوطلبان و اهدا‌کنندگان، خانه‌های مناسب و مقرون به صرفه در سراسر جهان برای نیازمندان بسازد. این اقدام اولین بار توسط یک کشاورز آمریکایی در سال 1942 شروع شد و توانست برای یک زوج جوان با کمک خیرین سرپناه فراهم کند.

 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، «سکونتگاه برای بشریت» (Habitat for Humanity) یک سازمان غیرانتفاعی  بین‌المللی است که به دنبال فراهم کردن مسکن مناسب و مقرون به صرفه برای  خانواده‌های کم‌درآمد در سراسر جهان است. این سازمان بر اساس اصول داوطلبانه و مشارکت جامعه عمل می‌کند و به خانواده‌ها کمک می‌کند تا خانه‌های خود را بسازند، بازسازی کنند یا خریداری کنند.

 امروزه «سکونتگاه برای بشریت» در  50 ایالتِ ایالات متحده و در بیش از 70 کشور جهان فعالیت دارد  و به بیش از 59 میلیون نفر از طریق سرپناهی امن، مناسب و  مقرون به صرفه، کمک کرده است. ثروتمندان بزرگی نیز به این موسسه کمک می‌کنند؛ برای مثال در سال 2022 «مکنزی اسکات»؛ از زنان ثروتمند جهان مبلغ  436میلیون دلار را به این خیریه اهدا کرد.

 اهداف و فعالیت‌های کلیدی این مؤسسه عبارتند از:

1-ساخت خانه‌های جدید:  با کمک داوطلبان و خانواده‌های واجد شرایط، خانه‌های جدید می‌سازد.

2-بازسازی خانه‌های موجود: این سازمان خانه‌های فرسوده و ناامن را برای خانواده‌های کم‌درآمد بازسازی می‌کند.

3-ارائه وام‌های کم‌سود: وام‌های کم‌سود به خانواده‌ها ارائه می‌دهد تا بتوانند خانه‌های خود را خریداری یا بازسازی کنند.

4-آموزش و توانمندسازی: این مؤسسه به خانواده‌ها، آموزش‌های لازم در زمینه ساخت وساز، تعمیرات و نگهداری مسکن و همچنین مهارت‌های مالی را ارائه می‌دهد.

کار خیری که توسط یک کشاورز در یک اجتماع محلی آغاز شد

  شاید کمتر کسی مطلع باشد ایدۀ شکل‌گیری مؤسسه «سکونتگاه برای بشریت» که امروز موفقیت‌هایی در سطح جهان کسب کرده است، در سال 1942 از یک اجتماع محلی در شهر «آمریکوس، جورجیا» در آمریکا شروع شد. سکونتگاه برای بشریت ابتدا یک فعالیت اجتماعی بود و بعدها به خیریه‌ای بین‌المللی تبدیل شد. این خیریه توسط یک کشاورز و کشیش مسیحی «کلارنس جردن» که اصالتاً اهل گرجستان بود و زندگی خود را وقف حمایت از فقرا می‌کرد، تاسیس شد. 

 نهایتاً همراهان کلارنس و دیگر اعضای این اجتماع محلی، مفهوم «مسکن مشارکتی»، را توسعه دادند. «بو و اِما»؛ یک زوج جوان صاحبان اولین خانه‌ای بودند که توسط «برنامه مسکن مشارکتی» ساخته شد. آ‌ن‌ها و پنج فرزندشان به خانه‌ای با بلوک سیمانی با آشپزخانه مدرن، حمام داخلی و سیستم گرمایش نقل مکان کردند.

 در سال 1973، فولرها (گروهی از بنیان‌گذاران اولیه) تصمیم گرفتند که فعالیت صندوق «سکونتگاه برای بشریت» را به کشورهای زئیر و جمهوری دموکراتیک کنگو منتقل کنند. پس از سه‌سال کار سخت برای راه‌اندازی یک برنامه موفق خانه‌سازی در آن‌جا، فولرها سپس به ایالات متحده بازگشتند و با کمک حامیان مالی، مؤسسه بین‌المللی «سکونتگاه برای بشریت» را تأسیس کردند.


منابع:

Habitat for Humanity International

نیویورک تایمز


لطفا به این مطلب امتیاز دهید
Copied!

دیدگاه خود را بنویسید

  • {{value}}
این دیدگاه به عنوان پاسخ شما به دیدگاهی دیگر ارسال خواهد شد. برای صرف نظر از ارسال این پاسخ، بر روی گزینه‌ی انصراف کلیک کنید.
دیدگاه خود را بنویسید.
کمی صبر کنید...