به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، غلامرضا عباسی؛ مددکار اجتماعی در نشست انتقال تجربه با موضوع خیررسانی آگاهانه و اثربخش با عنوان «راستا؛ خیر مؤثر» که در فرهنگسرای جهاد دانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: دیگردوستی در کشور ما سابقه تاریخی دارد و ما بهترین مردم را داریم.
وی در ادامه به طرح پرسشی پرداخت و بیان کرد: با وجود کمکهای خیرین و دولت چرا افراد در بیمارستانها سرگردان هستند و دنبال کمک میگردند، پس این کمکها کجا میرود و به چه شکل استفاده میشود؟
عباسی با بیان اینکه برداشت از کارهای خیر که مؤثر است یا نه، به حس درونی ما بستگی دارد، عنوان کرد: یعنی اگر فرد خَیر به آرامش برسد و خوشحال شود، فکر میکند مؤثر است. مهم نگاه فرد است که از کاری که کرده راضی بوده است یا نه. اما آیا واقعا اینطور است؟ آیا کار خیر مؤثر در همین حد ارضای عاطفی، روحی و روانی ما است یا خیر؟ قطعاً اینگونه نیست.
وی با اشاره به اینکه ما در کشورمان برای دیگردوستی علم و مرجعی نداریم، تصریح کرد: باید مرجع علمی و کتاب وجود داشته باشد. ۸۰ درصد مددکاران اجتماعی استان از دانشگاه آزاد گناباد فارغالتحصیل میشوند اما در تمام کادر هیئت علمی این دانشگاه یک مددکار اجتماعی نیز وجود ندارد. بر این اساس، ما منابع علمی برای این کار نداریم.
عباسی گفت: چیزی که در کشور ما با این همه مردم خوب و خَیر وجود ندارد، هماهنگکنندههایی است که باید برای خَیر مرجع باشند. کاش ما هماهنگکنندههای تربیتشده بین خیرین، متخصصین و جامعه داشتیم تا بتوانند کمک خود را به نحو احسن انجام دهند.
منبع: ایسنا
دیدگاه خود را بنویسید