به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، در یک برنامه صبحگاهی یک ایستگاه رادیویی محلی در شهر «دالاس» آمریکا به نام «د فن» ، یک اثر نقاشی ارزشمند به قیمت ۷۷ هزار دلار، در یک حراجی خیریه به فروش رسید. این اقدام بخشی از یک رویداد سالانه برای جمعآوری کمک به نفع «بنیاد خیریه مای پاسیبیلیتیز» (MyPossibilities) بود. نقاشی مذکور که اثری از هنرمند محلی، «رابرت لستر»، و پرترهای از یک بازیکن فوتبال محلی است، توسط مالک قبلی به برنامه اهدا شده بود تا در راه خیر به فروش برسد. حراج به صورت زنده از رادیو انجام شد و شنوندگان امکان شرکت در مزایده را داشتند. در نهایت، یک خریدار خصوصی اثر را به قیمت ۷۷ هزار دلار خریداری کرد.
تمام عواید این حراج به بنیاد خیریه «مایپاسیبیلیتیز» (امکانات من)، اهدا شد. این بنیاد از خانوادههای دارای فرزندان با معلولیتهای رشدی حمایت کرده و هزینههایی مانند اسکان، حملونقل و سایر نیازها را پوشش میدهد. «شان شوایر»، مجری برنامه، در این باره گفت: این یکی از تأثیرگذارترین لحظات دوران کاری من بود. دانستن اینکه این پول میتواند زندگی خانوادههایی را تغییر دهد، همه چیز را معنادارتر میکند.
بنیاد خیریه «مای پاسیبیلیتیز» (MyPossibilities)
بنیاد خیریه «مایپاسیبیلیتیز» با تمرکز بر توانمندسازی بزرگسالان دارای معلولیتهای رشدی، از سال ۲۰۰۸ در منطقه دالاس-فورت وورث در تگزاس فعالیت میکند. این بنیاد که توسط گروهی از والدین نگران ایجاد شد، پاسخی به خلأ خدمات پس از دوران مدرسه برای این افراد است. مأموریت اصلی آن، توانمندسازی از طریق آموزش مادامالعمر، ایجاد فرصتهای شغلی معنادار و ترویج جامعهای فراگیر است. برنامههای آموزشی این مؤسسه با عنوان «اچآیپی» (HIP)، مهارتهای زندگی روزمره مانند مدیریت مالی، آشپزی و استفاده از حملونقل عمومی را آموزش میدهد.
همچنین کلاسهای هنری، موسیقی، ورزشی و آموزشهای دیجیتال بخشی از خدمات آن است. در حوزه اشتغال، کارگاههای مهارتآموزی شغلی، برنامههای کارآموزی همراه با پشتیبانی و پروژههای کارآفرینی اجتماعی مانند فروشگاههای آنلاین محصولات، به افراد دارای معلولیت کمک میکند تا نقش مؤثری در اقتصاد جامعه ایفا کنند. حمایتهای اجتماعی بنیاد شامل فعالیتهای گروهی، رویدادهای تفریحی و پشتیبانی از خانوادهها برای جلوگیری از انزواست. همچنین برنامههای مسکونی و آموزش مهارتهای زندگی مستقل یا نیمهمستقل، با همکاری ارائهدهندگان مسکن، محیطی امن و فراگیر ایجاد میکند.
اولین کالج ویژه بزرگسالان دارای معلولیت ذهنی و رشدی در آمریکا
کالج فنی و حرفهای بنیاد خیریه «مایپاسیبیلیتیز»، اولین مرکز دانشگاهگونه در ایالات متحده آمریکا است که بهطور خاص به آموزش تماموقت بزرگسالان دارای معلولیتهای فکری و رشدی اختصاص یافته است. ایجاد این کالج در سال ۲۰۰۶ آغاز شد، زمانی که گروهی از والدین نگران، پس از فارغالتحصیلی فرزندانشان از دبیرستان، دریافتند در تگزاس شمالی هیچ برنامه یا مرکزی برای آموزش پسادبیرستانی تماموقت متناسب با نیازهای فرزندانشان وجود ندارد و ایده آنان ظرف دو سال، با حمایت بنیاد خیریه در سال ۲۰۰۸، نهایتا منجر به تولد کالج «مایپاسیبیلیتیز» با پذیرش ۱۰ دانشجو شد.
بر اساس تحقیقات بنیاد خیریه «مایپاسیبیلیتیز»، در آن زمان بیش از ۲۵۰ هزار نفر در تگزاس شمالی دارای معلولیت بودند و تنها نیمی از آنان حرفهای داشتند و بهطور متوسط هر یک از آنان به ۴۷ هزار دلار کمک مالی سالانه از سوی مالیاتدهندگان نیاز داشتند. این بنیاد خیریه همچنین دریافت که ایالت تگزاس در میان ایالتهای آمریکا رتبه بالایی در حمایت از افراد دارای معلولیت ندارد. از این رو، ایجاد یک کالج فنی و حرفهای برای این افراد از سوی خیریه با استقبال فراوانی مواجه شد. «مایکل توماس»، مدیر اجرایی خیریه، در این باره میگوید: «این کالج ثابت میکند که اتفاقات بزرگ برای افراد دارای معلولیت میتواند در هر جایی رخ دهد. ما افتخار میکنیم که اولینها در آمریکا هستیم.»
دانشجویان این کالج را بزرگسالانی با شرایطی همچون اوتیسم، سندرم آسپرگر، سندرم داون، آسیبهای مغزی و موارد مشابه تشکیل میدهند. در این مرکز، به دانشجویان با محبت «هیپستر» خطاب میشوند که مخفف «افراد بهغایت مهم» است. هدف نهایی، بهینهسازی زندگی هر دانشآموز برای دستیابی به یک زندگی مستقل و فردی است. «مایپاسیبیلیتیز» از طریق آموزشهای فنی و حرفهای، افراد را به سرمایههایی برای جامعه تبدیل میکند.
کالج «مایپاسیبیلیتیز» سال گذشته به بیش از ۴۰۰ هیپستر در هفته خدمات ارائه میداد که رقمی معادل ۴۰ برابر آمار سال تأسیس آن در ۲۰۰۸ است. این مرکز حتی پیش از افتتاح رسمی، موفق شده بود دانشجویانی از سراسر آمریکا جذب کند، تا آنجا که بسیاری از خانوادهها عملاً به تگزاس شمالی نقل مکان کردند تا فرزندانشان بتوانند در برنامههای گسترده این بنیاد خیریه و کالج وابسته به آن شرکت کنند. کالجی که با هدف میزبانی از طیف وسیعی از معلولیتها طراحی شده و آموزشهای سطح بالایی ارائه میدهد.

امکانات این کالج شامل ساختمان آموزش هنرهای آشپزی، مجتمع ورزشی فضای باز، باغ جامعه، آزمایشگاه علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات، اتاق درمان، کلاس درس مهارتهای زندگی، کافهتریا و یک حیاط زیبای فضای باز است.

در این کالج، بیش از ۷۰۰ فرد دارای معلولیت در تأسیسات چندساختمانه و مجهز به فناوریهای روز، تحت یک رویکرد دوگانه آموزش میبینند: از یک سو، اجتماعیسازی که در آن مهارتهای اجتماعی ضروری، مانند رعایت حریم شخصی، احوالپرسی مطمئن و دست دادن، همراه با آموزش هنر، درسهای موسیقی و جلسات فردی با درمانگران آموزشدیده ارائه میشود؛ و از سوی دیگر، تأمین امنیت شغلی که طی آن افراد مهارتهای لازم برای انجام شغلی سازگار با معلولیت و اهداف شخصی خود را فرامیگیرند، مهارتهایی که به زندگی مستقل و شکوفایی آنان در جامعه کمک میکند.
از آنجا که هیچ کالج مشابه دیگری وجود ندارد، بخشی از فرآیند شامل ایجاد سیستم اعتباربخشی مخصوص به خود نیز هست و امید میرود فارغالتحصیلان آینده به واسطه اعتبار و موفقیت این کالج، در سطح گستردهای شناخته شوند. مایپاسیبیلیتیز از یک ابتکار محلی به یک نهاد ملی پیشرو در آموزش افراد دارای معلولیت تبدیل شده است. این کالج نهتنها با پر کردن خلأ آموزشی بزرگسالان دارای معلولیت ذهنی و رشدی به یک ضرورت انکارناپذیر بدل گشته، بلکه با ارائه مدلی موفق و قابل تکثیر، استانداردهای جدیدی در این عرصه تعریف کرده است.

تأسیس نخستین کالج آموزشی تخصصی، همراه با برنامههای آموزشی ساختاریافته و رویکرد دوگانه اجتماعیسازی و اشتغالزایی، گواه تحولی ملموس است که مستقیماً بر کیفیت زندگی صدها نفر تأثیر گذاشته و خانوادهها را از سراسر آمریکا به سوی خود کشانده است. دستاورد این بنیاد خیریه نشان میدهد که با باور به قابلیتهای افراد دارای معلولیت و طراحی محیط و آموزش مناسب، میتوان «معلولیت» را به «توانایی زندگی مستقل و اثرگذاری اجتماعی» تبدیل کرد و آیندهای روشن برای جامعهای که همواره در حاشیه بوده است رقم زد.
منابع:
radioink.com
My Possibilities