وقتی خیرخواهی به آزار تلفنی تبدیل میشود / صدای مردم در «کارزار» بلند شد
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، در شرایطی که مردم از حجم تبلیغات تجاری، پیامکهای بیپایان و تماسهای گاه و بیگاه شرکتهای تبلیغاتی خستهاند، دو، سالی است که یک پدیده تازهتر بروز کرده: تماسهای تلفنیِ بیوقفه از سوی کارمندان یک مؤسسه خیریه و درخواست مشارکت مالی. آن هم نه فقط در سطح یک یا چند شهر، بلکه در سطح کشور.
کاربران فضای مجازی تاکنون بارها و بارها در شبکههای اجتماعی درباره تماسهای تلفنی این مؤسسه خیریه سخن گفته اند اما متأسفانه این واکنشها هیچگاه واکنشی از جانب مدیران این مؤسسه نداشته است.
در نتیجه، در یکی از جدیدترین واکنشها، روز چهارشنبه ۷ آبان ماه، جمعی از مردم با راهاندازی یک مطالبه عمومی در پلتفرم کارزار، از کلیه نهادهای قانونی که ناظر بر عملکرد موسسات خیریه بوده و یا وظیفه حفظ حقوق شهروندان را بر عهده دارند، تقاضا کرده اند نسبت به بررسی و برخورد با این موضوع اقدام نمایند و این موسسه رسماً به قطع اینگونه تماسها ملزم و متعهد گردد و در صورت استنکاف، با عواقب قانونی این رفتار نادرست مواجه شود.
میتوان گفت این پویش تنها اعتراض به یک موسسه خاص نیست؛ بلکه نشانهای از انتظار عمومی برای بازتعریف مرزهای نیکوکاری در عصر ارتباطات است. مردم انتظار دارند کمک داوطلبانه بر پایه احترام، شفافیت و رضایت شکل بگیرد، نه با فشار روانی، اصرار، ترحم خریدن و القای احساس عذاب وجدان. کارزار تازه، در واقع پاسخی مردمی است به پرسشی اساسی: آیا هر وسیلهای برای جذب کمک توجیهپذیر است؟ آیا میتوان به نام کار خیر، حریم شخصی مردم را شکست و به خانهها زنگ زد؟
سال گذشته نیز در یادداشتی در پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران با عنوان «لطفاً آبروی خیر و خیریهها را نبریم» هشدار داده شده بود که اگر برخی خیریهها از اصول اخلاقی و حرفهای فاصله بگیرند، «اعتماد عمومی» ــ که سرمایه اصلی هر کنش نیکوکارانه است ــ از بین میرود. حالا، بهنظر میرسد همان هشدار به واقعیت تبدیل شده است.
لازم به ذکر است که مشخص نیست چگونه بانک بزرگی از شمارههای مخاطبان در اختیار یک خیریه قرار گرفته است و مسئولانِ مربوط باید نسبت به همین تخلف نیز توجه کافی و واکنش متناسب را داشته باشند.