خانه‌ای که برای کار خیر وقف شد و بانویی که به کودکان مهربانی می‌آموزد
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، خانه قدیمی حاج‌رضا حاجی‌یوسفی و بانو جلالی، در محله تیردوقلوی تهران، یادآور عشق و نوع‌دوستی است. جمله‌ای بر دیوار خانه حک شده است: «آنجا که عشق فرمان دهد، محال سر تسلیم فرود می‌آورد». این جمله، راهنمای زندگی خانواده و میراثی است که اعظم حاجی‌یوسفی از والدینش به ارث برده است: «کمک به نیازمندان و دست‌گیری از کودکان فقیر».
این بانوی نیکوکار از کودکی با مفاهیم نیکوکاری و مسئولیت اجتماعی بزرگ شد و پس از مرگ والدینش، خانه پدری را به مرکزی برای حمایت از کودکان محروم و مستعد تحصیل تبدیل کرد. او کارش را با کمک به ۱۰ کودک آغاز کرد و حالا مدیر مؤسسه خیریه «موعود ایرانیان» است؛ جایی که زنجیره مهربانی و نیکوکاری را در جامعه گسترش می‌دهد. او زمانی خانه را وقف کودکان کرد که خودش اجاره‌نشین بود.
موفقیت‌هایی که در کودکی ریشه دارد
کودکانی که روزگاری در معرض ترک تحصیل بودند، اکنون در دانشگاه‌های معتبر تحصیل میکنند و در رشته‌های پزشکی، مهندسی، معماری و فیزیک برجسته شده‌اند. نسرین، دختری که اکنون پزشک متخصص اطفال است می‌گوید: «خانم حاجی‌یوسفی، نقطه عطف زندگی ما بود. شیوۀ کمک او، سنجیده و اصولی بود و مسیر آینده ما را تغییر داد».
آموزش مهربانی؛ از دیروز تا امروز
اعظم حاجی‌یوسفی، در حالی که بسیاری از مؤسسات خیریه بر کمک مالی تمرکز دارند، به آموزش مهربانی و نوع‌دوستی به کودکان اهمیت ویژه‌ای می‌دهد. در مؤسسه «موعود ایرانیان»، کلاس‌های آموزشی برای کودکان برگزار می‌شود تا مهارت‌های همدلی و مسئولیت اجتماعی را در قالب بازی، هنر و پروژه‌های گروهی بیاموزند. بازارچه‌هایی که در آن کودکان آثار هنری خود را می‌فروشند و درآمدش صرف کمک به دیگر کودکان می‌شود، نمونه‌ای از این فعالیت‌هاست.
اعظم علاوه‌بر فعالیت خیریه، نویسنده و پژوهشگر حوزه کودکان است. کتاب‌هایی مانند «کودکان نیکوکار»، «زنده‌باد یوزپلنگ ایرانی»، «ماجراهای عباس»، «شیر کوچولو و پدربزرگ فراموشکار» و «مملی و ده برزرود» پیام‌های اخلاقی و آموزشی دارند. برخی از آثار او به انگلیسی ترجمه شده‌اند تا پیام مهربانی و نیکوکاری به کودکان جهانی نیز برسد.
مهربانی واگیر دارد
او می‌گوید: تحقیقات نشان داده‌اند که انجام کارهای خیر، اثر مثبت بیشتری بر شخص خیراندیش دارد تا بر دریافت‌کننده کمک. حتی مشاهده‌کنندگان نیز از این رفتار الهام می‌گیرند. فلسفه مؤسسه «موعود ایرانیان» بر همین پایه است: مهربانی مُسری است و میتواند موجی از تغییرات مثبت در جامعه ایجاد کند.
کودکان؛ همیاران مهربانی
با ایجاد «جامعه خیرین کودک»، اعظم کودکان را با والدینشان در فعالیت‌های خیریه مشارکت می‌دهد. این ابتکار نه فقط فرهنگ نیکوکاری را در نسل جدید ترویج می‌کند، بلکه مسئولیت اجتماعی را هم در آنان تقویت می‌کند. سرمایه‌گذاری روی کودکان، اساس شکل‌گیری جامعه‌ای پایدار و آینده‌ای روشن است و این دقیقاً نقطه قوت رویکرد این بانوی خردمند است.
مددجویان دیروز، متخصصان امروز
از نخستین گروه ۱۰ نفره کودکانی که حمایت شدند، یک نفر پزشک، یک نفر تکنیسین هواپیما، یکی معمار و مهندس موفق، دیگری مدال‌آور المپیاد فیزیک و دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف شد و بقیه در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که مهربانی هدفمند و آموزش درست میتواند زندگی کودکان را دگرگون کند.
طبق ماده ۲ آیین‌نامه تأسیس و فعالیت سازمان‌های غیردولتی مصوب هیئت وزیران در سال ۱۳۹۵، موضوع فعالیت هر سازمان میتواند شامل موارد علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، هنری، نیکوکاری و امور خیریه، بشردوستانه، حمایتی، بهداشت و درمان، توان‌بخشی، محیط‌زیست، عمران و آبادانی و نظایر آن یا ترکیبی از آن‌ها باشد.
این ماده قانونی به مؤسسات خیریه اجازه می‌دهد که علاوه بر کمک مالی، آموزش و ترویج نیکوکاری و مسئولیت اجتماعی را نیز به کودکان و جامعه ارائه دهند. کلاس‌های مهربانی، پروژه‌های گروهی و فعالیت‌های آموزشی در این چارچوب کاملاً مجاز و قانونی هستند؛ کاری که حاجی‌یوسفی از پس انجامش برمی‌آید.
مهربانی را نهادینه کنیم
پیام اعظم روشن است: مهربانی را در زندگی خود و فرزندان‌مان نهادینه کنیم. اگرچه ترویج و آموزش فعالیت‌های خیرخواهانه به‌خودی‌خود دارای ارزش است؛ اما انجام و پیگیری آن برای کودکان از اهمیت دوچندان برخوردار است. استخوان خردکرده‌های علوم اجتماعی و اقتصادی بهتر می‌‌دانند که سرمایه‌گذاری روی کودکان چگونه میتواند سنگ بنای کشور را در نسل‌های آتی استوار سازد؛ چراکه سن کودکی چیدن چند خشت اول زندگی است. شاید به همین دلیل است که امروزه بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، آموزش نوع‌دوستی به کودکان را در مدارس خود دنبال میکنند و در کتاب‌های درسی به آن می‌پردازند.
به فرزندان‌مان بگوییم که ابتدا با خود مهربان باشند و بعد به آدم‌های دیگر توجه کنند، به آن ها تاکید کنیم که مهربانی یعنی یاری‌گر کسانی باشیم که نیاز به کمک دارند، به آن‌ها بیاموزیم، حتی با کسانی که با آن ها مهربان نیستند؛ مهربان شوند و این مهم را ملکه ذهن کودکان کنیم که در مقابل مهربانی‌هایی که انجام می‌دهند، چشمداشتی نداشته باشند.
اعظم حاجی‌یوسفی ثابت کرده است که با خانه‌ای کوچک و قدیمی هم چراغی در مسیر زندگی صدها کودک و نوجوان روشن می‌شود. فعالیت‌های او علاوه‌بر تغییر زندگی کودکان مددجو، الهام‌بخش والدین، معلمان و نیکوکاران شده است. مهربانی، آموزش و عمل او الگویی بی‌نظیر برای جامعه ایران و فراتر از آن است.
یادداشت از مهدیه رشیدی
منابع:
همشهری آنلاین
فصل نامه آوای خیر ماندگار
مجله اینترنتی سبک زندگی