کد خبر:۳۹۲۰
نشانی دیگر از توانمندی افراد دارای معلولیت؛

«غزل بهرامی»؛ دانش‌آموز نابینای پاوه‌ای در کنکور سراسری رتبه ۱۲ را کسب کرد

غزل بهرامی، دختر نابینا و موفق پاوه‌ای و حافظ ۱۵ جزء قرآن کریم، رتبه ۱۲ کنکور سراسری سال ۱۴۰۴ را از آن خود کرد. وی با تکیه بر ایمان و آرامش قلبی خود، الگویی درخشان از موفقیت در سایۀ توکل، تلاش و امید به آینده را به نمایش گذاشت.
«غزل بهرامی»؛ دانش‌آموز نابینای پاوه‌ای در کنکور سراسری رتبه ۱۲ را کسب کرد
 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، غزل بهرامی؛ دانش‌آموز نابینای ساکن پاوه توانست در کنکور امسال رتبه ۱۲ منطقه ۳ و ۸۶ کشوری را در رشتۀ علوم انسانی کسب کند؛ افتخاری که نه‌تنها برای خانواده و شهرش بلکه برای همه دانش‌آموزان با شرایط خاص، امیدبخش است.
 
دشواری‌های تحصیل در مدرسه
 
غزل دوران ابتدایی را در مدرسۀ ویژۀ نابینایان گذراند اما از دورۀ متوسطه وارد مدارس عادی شد؛ جایی که نبودِ معلم رابط و ناآشنایی معلمان و همکلاسی‌ها با شرایط او، دشواری‌های بسیاری را رقم زد. با این حال، به‌جای انزوا، دست دوستی به سوی دیگران دراز کرد، شرایطش را توضیح داد و با پشتکار و تعامل، مسیر یادگیری را پیش گرفت.
 
وی دربارۀ تجربه‌هایش در دوران تحصیل بیان می‌کند: خیلی از کتاب‌هایم بریل یا صوتی بود. شب‌ها قبل از کلاس، کتاب صوتی را گوش می‌دادم تا در کلاس متوجه درس شوم. وقتی نمودار یا مسئله‌ای بود که نمی‌توانستم ببینم، از دوستانم می‌خواستم برایم توضیح دهند.
 
 انتخاب رشته علوم انسانی در دبیرستان، مرحله‌ای تازه و دشوارتر برای غزل بود. وی هر روز ضبط‌صوت کوچکش را به مدرسه می‌برد، صدای معلمان را ضبط می‌کرد و ساعت‌ها در خانه گوش می‌داد و خلاصه‌نویسی می‌کرد. کمبود منابع کمک‌درسی بریل برای نابینایان، غزل را بیشتر به حمایت معلمان به‌ویژه معلم ادبیاتش، متکی کرد.
 
 غزل می‌گوید: برای ما نابینایان، کتاب‌های تخصصی و نسخه‌های صوتی موجود، قدیمی و ناکافی هستند. بسیاری از اوقات، دیگران باید برایمان بخوانند و همچنین کتاب تستی به صورت بریل یا نسخه‌های صوتی کافی در دسترس ما نیست. با این حال تمام این مشقت‌ها، او را متوقف نکرد.
 
پدر و مادری که راه را هموار کردند
 
 شاید یکی از نقش‌آفرینان بی‌صدا در موفقیت غزل، مادرش باشد؛ مادری که برای رفت‌وآمد دختر نابینایش به مدرسه، رانندگی یاد گرفت و سال‌ها هر روز او را رساند و بازگرداند. پدر غزل نیز رمز موفقیت دخترش را در باور و ایمانی می‌داند که او به خود داشت. وی توضیح می‌دهد: من و مادرش با ضبط کردن تست‌ها و درس‌های غزل، در کنار او بودیم. همچنین چند نفر از اقوام نیز به او در ضبط مطالب درسی کمک کردند.
 
آرامش قرآنی 
 
 غزل که حافظ ۱۵ جزء از قرآن کریم است، آرامش خود را در تلاوت و شنیدن قرآن می‌یابد. وی می‌گوید: هر شب قبل از خواب، قرآن می‌خواندم یا گوش می‌دادم و این کار آرامش زیادی به من می‌داد و تاثیر عمیقی بر روحیه من داشت. غزل دربارۀ پشتکار خود نیز تأکید می‌کند: از کودکی قرآن حفظ می‌کردم و این باعث تقویت حافظه‌ام شد. در پایه دوازدهم روزی ۱۲ ساعت درس می‌خواندم. انتظار رتبه بین ۳۰ تا ۷۰ را داشتم، اما رتبه ۱۲ برایم غیرمنتظره بود.
 

 اکنون وی آرزوی ادامه تحصیل در رشته روان‌شناسی در دانشگاه تهران یا شهید بهشتی را دارد، هرچند نگرانی‌هایش برای زندگی در شهری دور از خانواده، با نابینایی‌اش دوچندان است. با این حال، به گفته خودش، گفت‌وگو با دوستان و مشورت با آن‌ها، انگیزه تجربه این مسیر را در دلش زنده نگه می‌دارد.

تصمیم متفاوت

 غزل تصمیمی متفاوت نیز گرفته است؛ برخلاف بسیاری از نابینایان که به دانشگاه فرهنگیان و شغل معلمی فکر می‌کنند، وی این مسیر را انتخاب نکرد. دلیلش روشن است: سال گذشته چند نفر از دوستان نابینایم در آزمون فرهنگیان پذیرفته شدند، اما در مرحله مصاحبه به دلیل نابینایی رد شدند همین باعث شد دیگر به سراغ این دانشگاه نروم.

 موفقیت غزل بهرامی نه‌ فقط داستان تلاش یک دانش‌آموز نابینا، بلکه روایتی از امید، همراهی خانواده، ایستادگی در برابر کمبودها و ایمان به توانایی‌های انسانی است؛ روایتی که می‌تواند چراغ راهی برای بسیاری از نوجوانان باشد.

 

منابع: 

تسنیم

سازمان بهزیستی

 


ارسال دیدگاه
captcha