به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران به نقل از گروه موسیقی ایرنا، عرفان طهماسبی در نخستین سانس اجرای ۶ آبان، با یک مشکل کوچک در اجرا مواجه شد که طی آن نارسایی جزیی سیستم صدابرداری در دستگاه گیرنده شخصی این خواننده، ثانیه‌هایی از ۲ اجرای وی را تحت‌الشعاع قرار داد و بسیاری از مخاطبان بدون اینکه اصلا متوجه این نارسایی شوند، خواننده موردعلاقه خود را بابت تمام اجراهایش، جانانه تشویق کردند.

 در اثنای این اجرا بود که خواننده، بر روی سن اعلام کرد که سهم خود از اجرای این سانس را بدون کم و کاست به حساب مخاطبان مسترد خواهد کرد. بسیاری از مخاطبانی که در سالن حضور داشتند با گفتن جملات و کلماتی، مخالفت خود را از بازپس‌گیری این مبلغ اعلام نموده و عنوان کردند که اصلا مشکلی را در خلال اجرا احساس نکردند اما طهماسبی معتقد بود که این اجرا، آن چیزی نشد که وی در ذهن داشت و بنابراین نباید دستمزدی بابت این اجرا دریافت کند.

 در ادامه این اتفاق، کمپانی قدیمی آوای هنر نیز در اقدامی درخور تحسین، به احترام خواننده، سهم خود را نیز به مخاطبان بازمی‌گرداند تا بدین‌ترتیب کسانی که در آن سانس اجرای عرفان طهماسبی حضور داشتند، تمام مبلغ بلیت خود را پس از یک اجرای استاندارد، دریافت کنند. اتفاقی که تاکنون سابقه چندانی در بازار کنسرت کشور نداشته و به همین دلیل با واکنش‌های متفاوتی مواجه شده است.

 هزینه‌ مخاطبان در شرایطی به حساب آن‌ها مسترد شده که کیفیت اجرای طهماسبی، بالاتر از چندین اجرای زنده‌ای است که حتی در شرایط فعلی در حال برگزاری است و این که شخص خواننده برخلاف بسیاری از مخاطبان حاضر در سالن، از اجرای خود نارضایتی دارد و حاضر می‌شود تا سهم خود را به حساب آنها مسترد کند، اتفاق جدیدی است که باید پاس داشته شود. مهم‌تر از آن، حمایت کامل شرکت آوای هنر از خواننده خود است که پشت وی ایستاد و به احترام تصمیم او، علیرغم تقبل تمامی هزینه‌های اجاره سالن و تبلیغات و... هزینه‌کرد مخاطبان را به حساب آنها باز می‌گرداند.

 این رویکرد، به‌مثابه همان تعهد اخلاقی است که شرکت‌های حوزه موسیقی که پیشوند «فرهنگی» را با خود یدک می‌کشند، باید بدان ملتزم باشند. متاسفانه یکی از آفات اجراهای زنده سالیان اخیر کشور، نارضایتی برخی مخاطبان از اشکالاتی است که در اجرای زنده پیش می‌آید و آن خوانندگان محدود و شرکت‌های طرف قرارداد با آنها، اقدام چندان موجهی در دلجویی از این مخاطبان به عمل نمی‌آورند بنابراین باید این اقدام شرکت آوای هنر را تحسین کرد و مصادیق اخلاقی این حوزه را بزرگ‌نمایی کرد تا برخی از آفات اخلاقی که شاید هم در یک اجرای زنده، اجتناب‌ناپذیر باشند، به حداقل ممکن رسیده و زمینه دلجویی از مخاطبان فراهم شود.

 فعلا این اقدام عرفان طهماسبی و شرکت آوای هنر را به فال نیک می‌گیریم و امیدوار هستیم تا این روند، بر فضای موسیقایی کشور، سیطره گسترده‌تری پیدا کند.