«دوبارگی» بازگشت معتادان به زندگی را روایت می‌کند
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، فردین آریش؛ نویسنده کتاب «دوبارگی» آدم‌هایی را معرفی کرده است که با همه تضادها، بحران‌ها، فقدان‌ها، روشنی‌ها، گناه‌ها و بی‌گناهی‌هایشان در یک چیز یعنی اعتیاد مشترک‌اند و تجربه اولین سیگار، اولین مصرف، اولین تزریق را با همه سرخوشی‌ها، خنده‌ها و رؤیاها بیان کرده‌اند. روزهای وابستگی، استخوان‌دردها و شب‌های بی‌پایان ترک در این کتاب به رشته تحریر درآمده است.
تمام این شخصیت‌ها لغزش‌ها، طردشدن‌ها، تنهایی‌ها، خیابان‌گردی‌ها، کارتن‌خوابی‌ها و در نهایت بازگشت به زندگی را تجربه کرده‌اند و نویسنده تجربه‌هایی را که برای راویانش به قیمت سال‌های ارزشمند و بی‌بازگشت زندگی تمام شده است را در قالب روایت‌هایی زیبا به تصویر کشیده است. این کتاب روایت‌هایی از اعتیاد و رهایی است؛ روایت افرادی که سال‌های مهمی از زندگی را در گیرودار اعتیاد سپری کرده‌اند و وجه شباهتشان در این کتاب این است که در نهایت بر این اژدها غلبه و خودشان را رها کرده‌اند.
راویان کتاب، زندگی، خانواده و کار خود را از دست داده و به آخر راه رسیده‌اند و در آخرین قدم دوباره به زندگی برگشته‌اند. دوبارگی، فرصتی است برای شریک شدن در دنیای غریب آدم‌هایی که لغزیده‌اند، سقوط کرده‌اند و البته با اراده خودشان نجات یافته‌اند و بعدتر نجات‌دهنده و کمک‌حال کسانی شبیه خودشان شده‌اند. دوبارگی به نوعی چالشی برای تجربه بحران‌های شدید و محک زدن خودمان است که در قرار گرفتن در موقعیت‌های مشابه چگونه عمل می‌کنیم؟ اگر مطابق آمارهای رسمی و غیررسمی، ۱۵ میلیون نفر، معادل یک‌ششم جمعیت کشور به اشکال مختلف درگیر اعتیادند، چاره‌ای جز ورود ادبیات به این عرصه نیست.
هرچند رسالت این کتاب، حل مسئله اعتیاد نیست، اما آنچه از این روایت‌ها به‌دست می‌آید نفی راه حل‌های تک‌علتی و پرهیز از پیشنهادهای قطعی برای رهایی از اعتیاد است. این کتاب تصویری از تکثر تجربه‌های انسانی برای غلبه بر اعتیاد است. هر آدمی باید راه رهایی خودش را بیابد و مهم‌تر اینکه امید داشته باشد که همیشه امید رستگاری وجود دارد. دوبارگی کاری است از مؤسسه مدرسه نوشتن که با کوشش انتشارات سوره مهر منتشر و به بازار کتاب عرضه شده است.
آریش نوشته است: «من این شانس را داشته‌ام که در طی دو سال، ضمن ساعت‌ها گفت‌و‌گو همراه و معاشر کسانی باشم که اعتیاد را تجربه کرده‌اند. عمر و فرصت زندگی در این جهان زیادی کوتاه و مختصر است و انتخاب‌های ما محدود و حساس. من اما تک‌تک لحظاتی را که صرف نوشتن این کتاب شده زندگی کرده‌ام و به گمانم می‌ارزید. امیدوارم برای خوانندگان کتاب نیز این گونه باشد.»
منبع: روابط عمومی مؤسسه مدرسه نوشتن