به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، در سال 2022 نزدیک به 13 میلیون دانش‌آموز در هند از رفتن به مدرسه بازمانده‌اند. تصویب قانون حق بر آموزش در کشور هند بسیار دیرهنگام و در سال 2009 به تصویب رسیده است و بعد از آن بود که آموزش رسماً به عنوان یک حق اساسی برای کودکان شش تا 14 سال مورد توجه جدی‌تر قرار گرفت. با این حال هزینه‌های آموزش به عنوان سهم کل تولید ناخالص داخلی کمتر از سه درصد است که در بین کشورهای در حال توسعه پایین‌ترین سطح را به خود اختصاص داده است.
براساس آمارهای رسمی، سال گذشته حدود 267 میلیون کودک دانش‌آموز در مدارس این کشور ثبت‌نام کرده‌اند که کمتر از نیمی از مدارس کامپیوتر داشتند و حدود یک‌سوم مدارس هند به اینترنت دسترسی داشته‌اند. در سال‌های بعد از همه‌گیری کرونا، استارتاپ‌ها، سازمان‌های غیرانتفاعی و شرکت‌های بزرگ فناوری و خیریه‌ها برای استقرار سیستم‌های هوش مصنوعی در مدارس این کشور تلاش مضاعفی را آغاز کرده‌اند.
آموزش تعاملی زبان انگلیسی با ابزار هوش مصنوعی در 1000 مدرسه
پس از همه‌گیری کرونا، بسیاری از خیریه‌های آموزشی هند که برای تأمین زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری اینترنت فعالیت می‌کردند، با ورود هوش مصنوعی به عرصه تکنولوژی و فراگیرشدن آن، سعی دارند امکان استفاده از این فناوری را برای دانش‌آموزان و مدارس مهیا کنند. با کمک بنیادهای خیریه، به تدریج استفاده از هوش مصنوعی در مدارس مخصوصاً برای مناطق دورافتاده، فراگیر می‌شود. دولت و شرکت‌های تجاری نیز با جدیت این مسئله را دنبال می‌کنند.
برای مثال، در سال 2019، بنیاد خیریه "InMobi Foundation" با همکاری شرکت "Amazon India" ابتکاری را برای راه‌اندازی "Alexa Education Labs" در 1000 مدرسه دولتی منطقه بنگالورو (واقع در جنوب هند) به خرج داد. این آزمایشگاه‌ها به بلندگوی آمازون (Echo Dot) متصل بودند که می‌تواند با استفاده از فناوری تشخیص صدا برای کمک به دانش‌آموزان در بهبود خواندن، گوش دادن و صحبت کردن به زبان انگلیسی یا سایر زبان‌ها استفاده شود.
کاربرد اپلیکشین هوش مصنوعی تارا (Tara) در یادگیری دروس
در نمونه‌ای دیگر، خانم «لینگش» که به مدت دو سال در مدرسه خیریه بنیاد تامسون رویترز انگلیسی تدریس کرده است، حال به کمک یک خیریه از سیستم فعال هوش مصنوعی «تارا» استفاده می‌کند و معتقد است که هوش مصنوعی روش جدید یادگیری است که برای دانش‌آموزان بسیار سرگرم‌کننده بوده و با وجود این‌که جایگزین درس نیست، مکمل خوبی برای آموزش و یادگیری محسوب می‌شود.
«گوری ماهش»، یکی از بنیان‌گذاران بنیاد خیریه «آموزش مهم است» (Learning Matters) با کمک شرکت «ادتک» در بنگالورو، اپلیکشن هوش مصنوعی تارا را برای کمک به آموزش طراحی کرده و آن را از سوی این شرکت در اختیار حدود 200 مدرسه در سه ایالت هند قرار داده است. وی بر این باور است که اکثر مدارس در هند، منابعی برای فناوری پیشرفته ندارند و خانواده‌ها امکان تأمین حمایت آموزشی اضافی را ندارند. این اپلیکیشن می‌تواند متن‌های طولانی را خلاصه و قابل فهم کند و به سؤالات کاربران به زبان محلی پاسخ دهد.
ارزیابی فعالیت دانش‌آموزان با ربات مجهز به هوش مصنوعی
«بنیاد سیکشانا» (Shikshana Foundation) نیز یکی از خیریه‌هایی است که هدفش بهبود سیستم مدارس دولتی هند بر پایه فناوری است. این خیریه با راه‌اندازی یک ربات مجهز به هوش مصنوعی به نام «Shiksha»، با پشتیبانی مایکروسافت، به معلمان کمک می‌کند تا برنامه‌های درسی و فعالیت‌های دانش‌آموزان را ارزیابی کنند. این خیریه از زبان انگلیسی برای مدارس تحت پوشش خود در ایالت جنوبی کارناتاکا استفاده می‌کند و قصد دارد برنامه‌هایی را برای گسترش هوش مصنوعی در سراسر کشور اجرا کند. به گفته مدیران این بنیاد خیریه، هوش مصنوعی می‌تواند به معلمان کمک کند تا 75 درصد از زمانی را که صرف برنامه‌های درسی و تکالیف می‌کنند صرفه‌جویی و به سایر امور آموزشی بپردازند.
تاثیر هوش مصنوعی بر آموزش و یادگیری
هوش مصنوعی فقط یک نوآوری تکنولوژیکی نیست، بلکه فناوری متحولی است که پتانسیل پُرکردن شکاف آموزشی بین مناطق شهری و روستایی را دارد. ادغام هوش مصنوعی و آموزش فقط یک پیشرفت تکنولوژیکی نیست. کاتالیزوری برای دگرگونی اجتماعی بوده و تضمین می‌کند که هر کودک، صرف‌نظر از موقعیت یا پیشینه‌اش، به آموزش با کیفیت و آینده‌ای بهتر دسترسی دارد. یکی از مهم‌ترین مزایای هوش مصنوعی در آموزش، توانایی آن در برآوردن نیازهای یادگیری فردی است. در مناطق روستایی همانند همه مدارس، دانش‌آموزان با توانایی‌های یادگیری متفاوتی وجود دارند و با نبود منابع کافی و زیرساخت‌های مناسب برای همه، استفاده از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، تجربه یادگیری فردی را در اختیار هر دانش‌آموز قرار می‌دهد. پلتفرم‌های یادگیری تطبیقی از الگوریتم‌هایی برای ارزیابی نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان استفاده می‌کنند و مسیرهای یادگیری را که متناسب با سرعت و سبک یادگیری هر دانش‌آموز است، امکان‌پذیر می‌سازند. این رویکرد شخصی، درک و یادگیری را افزایش داده و باعث می‌شود هیچ کودکی پشت سر گذاشته نشود.
دختران دانش‌آموز با مشکل بینایی در مدرسه‌ای در هند، در حال استفاده از ابزار یادگیری تعاملی مبتنی بر هوش مصنوعی هستند (منبع: www.aboutamazon.in)
آموزش در دسترس و مقرون به صرفه با هوش مصنوعی
هوش مصنوعی ایجاد منابع آموزش دیجیتالی در مناطق دوردست با زیرساخت‌های محدود را تسهیل کرده است. اپلیکیشن‌های موبایل، دوره‌های آنلاین و پلتفرم‌های یادگیری تعاملی مجهز به الگوریتم‌های هوش مصنوعی، محتوای آموزشی با کیفیت را در دسترس دانش‌آموزان و معلمان قرار می‌دهند. علاوه بر این، مقیاس‌پذیری فناوری هوش مصنوعی، آن را مقرون به صرفه می‌کند و بار مالی مرتبط با روش‌های آموزشی سنتی را کاهش می‌دهد.
در محیط‌های روستایی که ممکن است معلمان متخصص کمتر در دسترس باشند، هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار ارزشمند برای معلمان عمل می‌کند. نرم‌افزار آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی به معلمان در برنامه‌ریزی درسی، ایجاد محتوا و نمره‌دهی کمک کرده و معلم می‌تواند زمان خود را برای تمرکز و توجه فردی به دانش‌آموزان آزاد کند. علاوه بر این، هوش مصنوعی با تجزیه و تحلیل داده‌ها به مربیان کمک می‌کند تا پیشرفت دانش‌آموزان را ردیابی و شکاف‌های یادگیری را شناسایی کنند. این حمایت نهتنها کیفیت آموزش را افزایش می‌دهد، بلکه معلمان را با ابزارهایی که برای برتری در نقش‌هایشان نیاز دارند، توانمند می‌سازد.
بهبود زبان و سواد
تنوع زبانی و لهجه‌های متفاوت از نظام آموزش مرکزی همواره یکی از چالش‌های مهم مناطق دور افتاده است. در پُرجمعیت‌ترین کشور دنیا که صدها گویش متفاوت در مناطق مختلف رایج است، کودکان روستایی هند با هوش مصنوعی می‌توانند بر چالش‌های فهم و درک زبانی فائق آیند. برنامه‌های یادگیری زبان مبتنی بر هوش مصنوعی مجهز به قابلیت‌های پردازش زبان با ارائه درس‌ها به صورت تطبیفی و به چندین زبان به بهبود سطح سواد کمک می‌کنند. این برنامه‌ها درک بهتر و تسلط بر زبان‌ها را تسهیل می‌کنند و دانش‌آموزان را قادر می‌سازند تا مفاهیم را به طور مؤثرتری درک کنند.
یادگیری تعاملی و جذاب
فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، مانند واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR)، تجربه یادگیری را با فراگیرتر کردن و جذاب‌تر کردن آن تغییر داده‌اند. از طریق شبیه‌سازی‌ها و تجسم‌های تعاملی، دانش‌آموزان می‌توانند مفاهیم پیچیده در موضوعاتی مانند علم، تاریخ و جغرافیا را کشف کنند. این رویکرد عملی نهتنها حس کنجکاوی را برمی‌انگیزد، بلکه درک عمیق‌تری از موضوعات را تقویت و یادگیری را لذت‌بخش و تاثیرگذار می‌کند.
چالش‌ها و فرصت‌ها
علی‌رغم پتانسیل آموزش هوش مصنوعی، پیاده‌سازی آن در آموزش روستایی با چالش‌هایی مانند اتصال محدود به اینترنت، محدودیت‌های زیرساختی و افراد کارشناس در این زمینه، مواجه است. پرداختن به این موانع مستلزم تلاش‌های مشترک دولت، مؤسسات آموزشی، شرکت‌های فناوری، جوامع محلی، خیریه‌ها و سازمان‌های غیردولتی است. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، برنامه‌های آموزشی برای معلمان و سیاست‌های حمایت‌کننده از ادغام هوش مصنوعی در آموزش، گام‌های مهمی در جهت تحقق پتانسیل کامل هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی روستایی هستند.
ادغام هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی نشان‌دهنده یک تغییر الگو در نحوه دسترسی کودکان روستایی هند به دانش و یادگیری است. این مسئله نوید ایجاد یک سیستم آموزشی فراگیرتر و عادلانه‌تر با استفاده از فناوری برای غلبه بر موانع جغرافیایی و محدودیت‌های منابع را دارد. با ادامه نوآوری و تلاش‌های هماهنگ، هوش مصنوعی بدون شک نقشی اساسی در توانمندسازی نسل‌های آینده هند ایفا می‌کند.
گزارش از نرگس اسفندیاری
منابع:
دیدگاه خود را بنویسید